Επικήρυξη Βαξεβάνη: Αν το καταπιεί κι αυτό η ΕΣΗΕΑ παύει να υπάρχει δημοσιογραφία στην Ελλάδα
‘Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι είτε καλός είτε κακός, αλλά χωρίς ελευθερία, ο Τύπος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από κακός’
Αλμπέρ Καμύ
Του Γιώργου Λακόπουλου
Στην πράξη η κυβέρνηση πολιτικοποιεί και ποινικοποιεί ταυτόχρονα την έννοια του ρεπορτάζ, που είναι η βασική δημοσιογραφική δραστηριότητα.
Συγκρούσεις ΜΜΕ και δημοσιογράφων με κυβερνήσεις υπάρχουν από τότε που υπάρχουν ΜΜΕ , δημοσιογράφοι και κυβερνήσεις. Είναι στοιχείο της δημοκρατικής λειτουργίας μιας χώρας.
Το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα αναδεικνύονται δείγματα μετατροπής αυτής της σύγκρουσης σε αφορμή επιβολής αυταρχικών περιορισμών της δημοσιογραφίας από την πλευρά της κυβέρνησης.
Τα δυο τελευταία κρούσματα αφορούν την ιδια εφημερίδα και έχουν αποκρουστικά χαρακτηριστικά, ξένα προς τις θεσμικές λειτουργίες κοινοβουλευτικής χώρας.
Το πρώτο εμφανίσθηκε με την διάθεση των 20 εκατομμυρίων ευρώ στα πλαίσια της καμπάνιας» Μένουμε σπίτι’ -η μεθόδευση της οποίας έχει ηδη προκαλέσει την διεθνή καταδίκη της χώρας από μεγάλες διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις.
Στα πλαίσια αυτής της φαύλης δραστηριότητας επισήμως η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι απέκλεισε την εφημερίδα Documento, με κριτήρια λογοκρισίας του περιεχομένου της.
Δεν έδωσε διαφήμιση από το πρόγραμμα στη συγκεκριμένη εφημερίδα , επειδή δεν της άρεσαν όσα έγραφε. Που δεν τα έγραφε καν, αν μιλάμε για το ισχυρισμό ότι ήταν κατά … του προγράμματος και αυτό συνιστούσε λόγο αποκλεισμού από την καμπάνια.
Ακολούθως ο Πρωθυπουργός το έκανε χειρότερο λέγοντας ότι την αξιολόγηση την έκανε ιδιωτική εταιρία. Δηλαδή η κυβέρνηση εκχώρησε σε ιδιώτη το δικαίωμα να λογοκρίνει την δημοσιογραφική εργασία – σε υπόθεση διάθεσης δημοσίου χρήματος.
Η ΕΣΗΕΑ δεν αντέδρασε οι δημοσιογράφοι το υποβάθμισαν και η κοινή γνώμη το προσπέρασε με αδιαφορία.
Τώρα γίνεται χειρότερο. Η κυβερνητική πλειοψηφία της Προανακριτικής Επιτροπής, με το πόρισμά της για τη Νοβάρτις, θέτει υπό καταδίωξη τον εκδότη της εφημερίδας και συνδέει τα δημοσιεύματά της για το σκάνδαλο με τον πρώην υπουργό που παραπέμπει στο Ειδικό Δικαστήριο.
Στην πράξη η κυβέρνηση πολιτικοποιεί και ποινικοποιεί ταυτόχρονα την έννοια του ρεπορτάζ, που είναι η βασική δημοσιογραφική δραστηριότητα.
Συνδέοντας αυθαίρετα δημοσιεύματα της εφημερίδας με πρόσωπα της επιλογής της, επιχειρεί να ακυρώσει την αποστολή του δημοσιογράφου να αναζητά πληροφορίες και να προστατεύει τις πηγές του.
Ουσιαστικά θέτει την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της ενημέρωσης υπό επιτήρηση και θεσπίζει περιορισμούς που θα επινοεί κάθε φορά η εκτελεστική εξουσία.
Εν προκειμένω έχει καταστεί φανερό ότι πρόκειται για αντιδικία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον εκδότη και δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη. Οι λόγοι είναι γνωστοί.
Ένα σμήνος προθύμων δημοσιογράφων τάσσεται με το μέρος του Πρωθυπουργού. Όπως κατ’ αντίστοιχο τρόπο στην υπόθεση του σκανδάλου Νοβάρτις τάχθηκαν υπέρ των ελεγχόμενων και όχι της ανάγκης για δικαστική έρευνα εγκαταλείποντας οι ίδιοι την δημοσιογραφική έρευνα ή υιοθετώντας αβασάνιστα μονομερείς εκδοχές κομματικής σκοπιμότητας.
Στο βαθμό που αυτή η αντιδικία έχει νόημα, δεν μπορεί να υπαχθεί πουθενά αλλού πέραν του ποινικού νόμου, που κατοχυρώνει το δικαίωμα του όποιου θιγομένου από τα ΜΜΕ να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη.
Η, κατά προφανή εντολή της κυβέρνησης, κατασκευή ‘αρμοδιοτήτων και «αρμοδίων’ θεσμών, για την διαχείριση μιας τέτοιας αντιδικίας από τη θέση ισχύος του εν ενεργεία Πρωθυπουργού, δεν καταπατά μόνο τα δικαιώματα του συγκεκριμένου δημοσιογράφου και εκδότη με άνισες ανομολόγητες πρακτικές , που απολήγουν σε αποκλεισμούς και διώξεις.
Απειλεί την άσκηση της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, καθόσον υποκινείται από ολοκληρωτική αντίληψη που καταφεύγει στην τρομοκράτηση και την παραδειγματική ‘τιμωρία για να καταλύσει το δικαίωμα, αν όχι την υποχρέωση, του δημοσιογράφου να ερευνά και να αποκαλύπτει στο πλαίσιο τα αποστολής του- αναλαμβάνοντας την ευθύνη σε περίπτωση παραβίασης του νόμου και των δικαιωμάτων οποιουδήποτε.
Αν η ΕΣΗΕΑ δεν παρέμβει άμεσα καταδικάζοντας την κυβερνητική πρακτική σε βάρος της συγκεκριμένης εφημερίδας -που μετατρέπει την δημοσιογραφία σε πεδίο εκδικητικής βεντέτας από την πλευρά του κεντρικού φορέα της Εκτελεστικής εξουσίας –παραδίδει την δημοσιογραφία στο έλεος της εκάστοτε κυβέρνησης.
Οι πρακτικές που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση – ως όργανο υπό τις εντολές του Πρωθυπουργού- απέναντι στην εφημερίδα Documento και τον Κ. Βαξεβάνη, αν δεν αποκρουστούν σθεναρά από το σώμα των δημοσιογράφων και τους εκπροσώπους του, θα ανοίξουν στην όρεξη για επέκτασή τους και σε άλλα ΜΜΕ και άλλους δημοσιογράφους που θα αντιμετωπίζονται πλέον -όπως στα αυταρχικά καθεστώτα- ως «αντιφρονούντες».
Αν συμβεί αυτό με τη σημερινή κυβέρνηση είναι προφανές ότι θα συμβεί και με την επόμενη, εναντίον στόχων που θα ενοχλούν την ίδια και τον διάδοχο του σημερινού Πρωθυπουργού.
Με αυτή την έννοια η δημοσιογραφία στην Ελλάδα, αν δεν καταργηθεί τυπικά ως ελεύθερη επαγγελματική δραστηριότητα ενημέρωσης και ελέγχου, θα ασκείται υπό όρους που θα τίθενται από την κυβέρνηση- όπως συμβαίνει στην Τουρκία, την Ρωσία και αλλού.
Είναι θέμα συνδικαλιστικής υποχρέωσης για την ΕΣΗΕΑ θέμα επαγγελματικής τιμής για τους δημοσιογράφους και δημοκρατικής τάξης για τους πολίτες να αντιδράσουν σ’ αυτή την αναχρονιστική μεθόδευση. Προτού έλθει η σειρά τους…
Πηγή: anoixtoparathyro.gr
Category: Αποκαλύψεις, Αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη, Δικαιώματα, Ελευθεροτυπία, Επώνυμες απόψεις, Κομπίνες, Πολιτική, Ράδιο "αποκαλύψεις", Τύπος, Χωρίς κατηγορία
