ΝΕΚΡΟ ΖΩΝΟΔΕΛΦΙΝΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΓΑΣΤΟΥΝΗΣ
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΘΗΛΑΣΤΙΚΟΥ
Ένα δελφίνι δύο περίπου μέτρων , εντοπίστηκε χθες στην περιοχή «Μπούκα» Παλαιοχωρίου στον δήμο Πηνειού Ηλείας , μερικές μόλις εκατοντάδες μέτρα μακριά από τις εκβολές του ποταμού Πηνειού.
Ενημερώθηκε αμέσως το Λιμεναρχείο Κυλλήνης και το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών Πέλαγος http://www.pelagosinstitute.gr/gr/homepage/index.html το οποίο και μας ανέθεσε δίνοντας συγκεκριμένες οδηγίες να συλλέξουμε στοιχεία για το θαλάσσιο θηλαστικό πριν αυτό ταφεί .
Τα δείγματα από το δέρμα και το ιστό του που στήλαμε στο Ινστιτούτο θα δώσουν στους επιστήμονες και στους ερευνητές πολύτιμα στοιχεία για το δελφίνι και τις αιτίες του θανάτου του.
Όπως εξήγησε στο mnodaros.blogspot.com ο Αλέξανδρος Φραντζής, δρ Βιολογικής Ωκεανογραφίας, πρόεδρος και επιστημονικός υπεύθυνος του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος». πρόκαιται για ένα Ζωνοδέλφινο η επιστημονική ονομασία του οποίου είναι: Stenella coeruleoalba – ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: http://www.thalassa-project.gr/LH2Uploads/ItemsContent/21/stripted-dolphin-%CE%B6%CF%89%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%B9%CE%BD%CE%BF.pdf
To ολικό μήκος του δεν ξεπερνάει τα 2 μέτρα και το βάρος του κυμαίνεται από 80 ως 120 κιλά. Έχει γκρι χρώμα και το πιο βασικό χαρακτηριστικό του είναι μια λεπτή εμφανής μαύρη γραμμή (ή «ζώνη») που ξεκινά από το μάτι και αφού σχηματίσει μια μικρή καμπύλη προς τα πάνω, κατευθύνεται προς τη γενετική γραμμή, κοιλιακά.
Τρέφεται με κεφαλόποδα και μακροπελαγικά καρκινοειδή- Ζει σε όλες τις περιοχές με άνω των 200 μ. βάθος.
Κύριες απειλές για τη ζωή του είναι η Χημική ρύπανση, η εκούσια θανάτωση και η εμπλοκή σε πελαγικά παρασυρόμενα αφρόδιχτα.
Προστατεύεται βάσει της Οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/ΕΟΚ).
Το επιστημονικό όνομα του γένους Stenella είναι υποκοριστικό του Steno, που προέρχεται από την ελληνική λέξη «στενό» και αναφέρεται στο μακρόστενο ρύγχος των δελφινιών αυτού του γένους. O όρος coeruleoalba προέρχεται από τη συνένωση των λατινικών λέξεων eruleus και albus που σημαίνουν «γαλάζιος» και «λευκός», και αναφέρονται στην ασθενή γαλάζια απόχρωση του γκρίζου και αντίστοιχα στο λευκό χρώμα των πλευρών αυτού του είδους του δελφινιού.
Το κοινό όνομα ζωνοδέλφινο, αναφέρεται στη χαρακτηριστική λεπτή μαύρη γραμμή (ζώνη) που ξεκινά από το μάτι και καταλήγει παχαίνοντας στην κοιλιακή πλευρά λίγο πιο μπροστά από τη βάση της ουράς.
Πρόκειται για το πιο συχνά απαντώμενο κητώδες. Το μέσο μήκος είναι 1,65 μ., πολύ μικρότερο από τα ζωνοδέλφινα που ζουν στους ωκεανούς ενώ είναι τα μικρότερα παγκοσμίως.
Τρέφεται με ποικιλία οργανισμών όπως κεφαλόποδα, ψάρια και
μαλακόστρακα. Οι περισσότερες γεννήσεις παρατηρούνται τον Αύγουστο και η μέγιστη ηλικία θεωρούνται τα 45 έτη. Η κύηση διαρκεί περίπου 12‐13 μήνες, ο απογαλακτισμός συμβαίνει περίπου στους 18 μήνες και το διάστημα μεταξύ των γεννήσεων είναι 3 χρόνια. Καταδύεται συχνά μέχρι τα 200 μ. αλλά είναι ικανό για πολύ μεγαλύτερες καταδύσεις. Ζει στο μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών θαλασσών και σε βάθη μεγαλύτερα των 200 μ., σε απόσταση 1 χλμ. από την ακτή. Η ταχύτητα
κολύμβησης του σε φάση σχετικής ηρεμίας είναι της τάξης των 9 χλμ/ώρα ενώ εύκολα μπορεί να αναπτύξει ταχύτητες 18‐35 χλμ/ώρα. Η μέγιστη ταχύτητα είναι 60 χλμ/ώρα.
Στα ζωνοδέλφινα διακρίνονται τρεις φάσεις εξέλιξης των κοινωνικών τους ομάδων με βάση τη διεθνή γνώση: οι ώριμες θηλυκές με τους αρσενικούς σε περίοδο αναπαραγωγής, οι έγκυες θηλυκές μετά την αναχώρηση των αρσενικών και οι θηλυκές με τα μικρά τους, που θα διασπαστούν και πάλι σε αναπαραγωγικές
θηλυκές και ομάδες νεαρών.
Το ζωνοδέλφινο είναι κοσμοπολίτικο είδος, που απαντάται σε όλες τις πελαγικές περιοχές των εύκρατων και τροπικών θαλασσών του κόσμου. Τα ζωνοδέλφινα, σύμφωνα με τις έρευνες, ζουν σε πολύ μεγάλα βάθη άνω των 1500 μ. Ωστόσο, στην Ελλάδα παρατηρούνται πολύ πιο κοντά στις ακτές, όπως για παράδειγμα στις Βόρειες Σποράδες και στη νότια Κρήτη.
Οι πληθυσμοί της Μεσογείου και του Ατλαντικού είναι απομονωμένοι, ενώ και οι πληθυσμοί ανά τη Μεσόγειο θεωρούνται απομονωμένοι. Τα ζωνοδέλφινα ζουν σε
ομάδες 10‐100 ατόμων με μέσο όρο 26 περίπου ατόμων για τη Μεσόγειο.
ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ: ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Στον Κορινθιακό παρατηρούνται τρία παγκόσμια φαινόμενα σε σχέση με τα είδη δελφινιών που διαβιούν σε αυτόν.
1) Ο Κορινθιακός είναι πιθανότερα η μοναδική περιοχή στον κόσμο, όπου ένας πληθυσμός ζωνοδέλφινων ζει σε κλειστό κόλπο, απομονωμένος από άλλες πελαγικές περιοχές. Τα νερά του Κορινθιακού κόλπου, φτάνουν μέχρι τα 930 μέτρα οπότε τα ζωνοδέλφινα είναι άφθονα χάρη στα μεγάλα και απότομα
βάθη που δημιουργούν ένα κλειστό πελαγικό οικοσύστημα.
2) Στον Κορινθιακό συναντά κανείς τα ζωνοδέλφινα, αποκλειστικά σε μεικτές ομάδες με τα σταχτοδέλφινα και τα κοινά δελφίνια. Σε άλλες περιοχές του κόσμου, αυτό συμβαίνει περιστασιακά .
Category: Χωρίς κατηγορία
