ΤΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ…
ΙΩΑΝΝΗΣ…
Οι μοίρες και οι νεράϊδες που τον επισκέφθηκαν στην φτωχική του κούνια όταν γεννήθηκε , δεν του χάρισαν την τύχη και την υγεία…
Μάλλον τον καταράστηκαν να είναι για πάντα μόνος σε όλη την διάρκεια της ζωής του.
Ακόμη και ο ίδιος Ο Θεός για κάποιον λόγο δεν φρόντισε γι’ αυτόν…
Κι εκείνος μονάχος στριφογυρίζοντας σαν το μικρό σκουληκάκι στην κούνια του δέχθηκε καρτερικά την άδικη μοίρα του …
Αδιαμαρτύρητα…
Του έδωσαν το όνομα Ιωάννης και λίγα χρόνια μετά , όταν η παρουσία του έγινε ενοχλητική , τον πέταξαν στο ίδρυμα…
Δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια φυλακισμένος μέσα στους λευκούς τοίχους και στις ταραγμένες εικόνες του μυαλού του περίμενε καρτερικά το χάδι του πατέρα του και της μάνας του…
Όταν άνοιγε η πόρτα στο μικρό του δωμάτιο κοιτούσε με λαχτάρα και ελπίδα μήπως και αντικρύσει εκεί κάπου στο βάθος τα αγαπημένα του πρόσωπα…
Μήπως και ακούσει την γνώριμη και αγαπημένη φωνή της μάνας του που κάποτε τον νανούριζε στην αγκαλιά της …
Μάταια όμως.
Δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια στο ίδρυμα φυλακισμένος δεν τον έκλεισε ποτέ ξανά η μάνα του στην αγκαλιά της ούτε είδε ξανά έστω φευγαλέα τον πατέρα του …
Δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια αναμονής για ένα χάδι και μια αγκαλιά που δεν ήρθε ποτέ…
Ηρθε όμως ο θάνατος να τον λυτρώσει…
Η μάνα και ο πατέρας του ήταν οι τελευταίες του εικόνες στο ταραγμένο του μυαλό πριν ξεψυχήσει και λυτρωθεί από την απέραντη μοναξιά του.
Ένα δάκρυ που κύλισε στο μάγουλό του δεν το είδε ποτέ κανένας καθώς εξατμίστηκε γρήγορα μαζί με τα όνειρά του…
Ο Ιωάννης κηδεύτηκε μόνος …Χωρίς την παρουσία του πατέρα και της μάνα του… με συνοπτικές διαδικασίες στο κοιμητήριο της Μυρσίνης Ηλείας.
Εφτά άνθρωποι όλοι και όλοι και ο παπάς , τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία .
Οι γονείς τους απόντες τον πλήγωσαν ακόμα και νεκρό …
Καλό σου ταξίδι άγνωστε Ιωάννη …
Ας ελπίσουμε ότι ο Θεός θα σου δώσει αυτή τη φορά εκεί που πας, λίγη αγάπη , μια αγκαλιά κι ένα χάδι …
Category: Αποκαλύψεις
