Έστειλαν τον Φλογαΐτη τρεις φορές ως υπουργό στη Βουλή, αντί ως υπόδικο στον εισαγγελέα
Ερωτηματικά και προβληματισμό προκαλεί η επιλογή του Σπύρου Φλογαΐτη στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Κατά του κ. Φλωγαΐτη υπάρχουν καταγγελίες που έχουν δημοσιευθεί στο HOT DOC (τεύχη 2 και 47), αναφορικά με τα πεπραγμένα της ΜΚΟ που διατηρεί, η οποία λάμβανε αθρόες κρατικές χρηματοδοτήσεις για προγράμματα που μεταξύ άλλων αφορούσαν τα νησιά Φίτζι, Τρίνινταντ Τομπάκο και Αγίου Μαυρικίου, με τον ίδιο να απολαμβάνει το πλέγμα ασυλίας που φρόντισαν να δημιουργήσουν οι πολιτικές του διασυνδέσεις.
Ο Σπυρίδων Φλογαΐτης αποτελεί μία ιδιάζουσα φυσιογνωμία, καθώς εξαπανέκαθεν χαρακτηριζόταν ως «υπερκομματικός», διατηρώντας άρτιες σχέσεις με σημαντικές προσωπικότητες της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, ενώ πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι είναι η τρίτη φορά που αναλαμβάνει υπουργικό αξίωμα, κάτι που είχε προηγηθεί το 2007 και το 2009 ως υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών.
Από το χώρο της ΝΔ στενός του φίλος είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, αλλά και ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης, ο οποίος ήταν και εργαζόμενός στην ΜΚΟ του κ. Φλoγαΐτη. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, ο αναπληρωτής υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων διατηρούσε δικηγορικό γραφείο με την Γλυκερία Σιούτη και τον Χάρη Παμπούκη, με τον τελευταίο να ορκίζεται υπερυπουργός στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ενώ η κ. Σιούτη αναβαθμίστηκε σε σύμβουλο του πρώην πρωθυπουργού.
Η ΜΚΟ και το κρατικό χρήμα
Το 1995 ιδρύεται η ΜΚΟ «Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου» (ΕΚΔΔ), με την τότε κυβέρνηση να θεσπίζει νόμο, σύμφωνα με τον οποίο η χρηματοδότηση της εν λόγω ΜΚΟ θα προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, θέτοντάς τη δηλαδή υπό πλήρη κρατική κηδεμονία.
Στο νόμο 2358/95, που αφορά την κύρωση σύμβασης δικαστικής αρωγής μεταξύ Ελλάδας και Κίνας, προστίθεται ένα άρθρο που προβλέπει την «Ίδρυση Ευρωπαϊκού Κέντρου Δημοσίου Δικαίου» ως «Κοινωφελούς Οργανισμού Διεθνούς Χαρακτήρα». Το ελληνικό κράτος μάλιστα, με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών Αλ. Παπαδόπουλου και Δικαιοσύνης Ιωαν. Ποττάκη, είναι υποχρεωμένο να χρηματοδοτεί το Ευρωπαϊκό Κέντρο από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Επίσης, υπουργεία και φορείς του Δημοσίου μπορούσαν να συμβάλλουν στη χρηματοδότηση της ΜΚΟ, με μία μόνο πολιτική απόφαση να αρκεί για την έγκριση της.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του HOT DOC από τα τεύχη 2 και 47, μόνο από το υπουργείο Εξωτερικών σε χρονικό διάστημα δέκα ετών (2000 – 2010) το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου» έλαβε χρηματοδότηση περί τα 3,5 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, με βάση την έκθεση της Hellenic Aid του ΥΠΕΞ προκύπτει από έχει πάρει από το 2005 έως το 2008 περί τα 15.109.420 ευρώ από εθνικές πηγές, ενώ ακόμη 12.238.366 ευρώ έχει πάρει από ευρωπαϊκούς φορείς χρηματοδότησης και τις επιχορηγήσεις του ΥΠΕΞ.
Η χρηματοδότηση άρχισε να αυξάνεται ραγδαία μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ, την ίδια περίοδο που τη θέση του υφυπουργού Εξωτερικών ανέλαβε ο κ. Στυλιανίδης. Ο τότε υφυπουργός εκτός από εργαζόμενος υπήρξε και πελάτης του δικηγορικού γραφείου του κ. Φλογαΐτη, αφού το δικηγορικό γραφείο του αναπληρωτή υπουργού είχε αναλάβει την εκπροσώπηση του Ευριπίδη Στυλιανίδη για την αντιδικία που είχε με συνυποψήφιους βουλευτές της Ροδόπης.
Ορισμένα από τα προγράμματα για τα οποία λαμβάνει χρήματα από το ΥΠΕΞ επί των ημερών του κ. Στυλιανίδη ξεπερνούν κάθε φαντασία. Η «περιβαλλοντική προστασία των νησιών Τρινιντάντ και Τομπάκο, Φίτζι και Αγίου Μαυρικίου» είναι ένα από αυτά, με την οργάνωση του κ. Φλογαΐτη να λαμβάνει 160.000 ευρώ το 2006 προκειμένου να υλοποιήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Με εκατομμύρια ευρώ επιδοτήθηκε και για άλλα προγράμματα, όπως για παράδειγμα η «υποστήριξη των προσπαθειών της Τουρκίας για πλήρη ευθυγράμμιση και εφαρμογή του τομέα προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων», η «θεμελίωση των υποδομών για την έρευνα, την αποκάλυψη και την πρόληψη της εγκληματικότητας στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και διαδικτύου στη Λιθουανία», η «εκπαίδευση αντιπροσώπων των βαλκανικών χωρών και της Μαύρης Θάλασσας στο κράτος δικαίου», ή το «οικονομικό διαπολιτισμικό πρόγραμμα στην Ινδία».
Αξίζει να σημειωθεί πως την 1η Σεπτεμβρίου 2011, ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δόλλης υπέγραψε μια απόφαση που τακτοποιούσε κάποιες εκκρεμότητες στο υπουργείο του. Αποφάσισε τη σύσταση «Επιτροπής Εκκαθάρισης των Ανοιχτών Προγραμμάτων της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ)», σχετικά με τα προγράμματα που αφορούν τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ουσιαστικά ο κ. Δόλλης νομιμοποίησε τη συγκάλυψη των Οργανισμών που λάμβαναν δισεκατομμύρια κρατικού χρήματος για ανθρωπιστικά προγράμματα, εμποδίζοντας τον έλεγχο για την υλοποίηση ή μη των εν λόγω προγραμμάτων.
Η καταγγελία και η ασυλία
Στις 28 Αυγούστου 2006 έφτασε στα χέρια του τότε υφυπουργού Εξωτερικών Ευριπίδη Στυλιανίδη ένα σημαντικό υπηρεσιακό τηλεγράφημα (τεύχος 47). Ο τότε πρέσβης της Ελλάδας στη Βηρυτό, Νίκος Βαμβουνάκης, ενημέρωνε τον υφυπουργό για τη δράση της οργάνωσης του κ. Φλογαΐτη στον Λίβανο. Ή, πιο απλά, για τη μη δράση της οργάνωσης.
Ο κ. Βαμβουνάκης ενημέρωνε τον κ. Στυλιανίδη ότι το πρόγραμμα «Διοικητική Μεταρρύθμιση στο Λίβανο», το οποίο είχε αναλάβει ο οργανισμός του κ. Φλογαΐτη και είχε χρηματοδοτηθεί με 350.000 ευρώ, δεν είχε ολοκληρωθεί.
Θα περίμενε κανείς ότι ο κ. Στυλιανίδης θα αξιοποιούσε σημαντικά τις έγγραφες καταγγελίες του κ. Βαμβουνάκη και θα διέταζε έρευνα για το αν αληθεύουν ή όχι οι καταγγελίες. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε ποτέ. Οι χρηματοδοτήσεις προς τον κ. Φλογαΐτη συνεχίστηκαν και μάλιστα υπήρξαν και ιδιαίτερα γαλαντόμες, όσο για τον έλληνα πρέσβη στη Βηρυτό, λίγους μήνες μετά μετατέθηκε. Παρά το γεγονός ότι υπηρετούσε μόλις δύο χρόνια στον Λίβανο, ενώ όλοι οι προκάτοχοί του είχαν μείνει τέσσερα.
Όταν η ΜΚΟ έγινε… Διεθνείς Οργανισμός
Το 2005 η ΜΚΟ του αναβαθμίστηκε. Από ΜΚΟ που αμειβόταν πλουσιοπάροχα από τα κονδύλια του ΥΠΕΞ και τον κρατικό προϋπολογισμό μετατράπηκε σε διεθνή οργανισμό, με το όνομα Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου (ΕΟΔΔ). Στις 21 Ιουλίου 2009 κυρώθηκε και η συμφωνία έδρας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και του οργανισμού.
Μάλιστα, ο ΕΟΔΔ αποκτά πρωτοφανή προνόμια, όπως επίσης και ασυλία. Το άρθρο 6 του νόμου 3774/2009 αναφέρει ρητά:
«1. Οι Χώροι του ΕυρΟΔΔ θα είναι απαραβίαστου. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου, η ιδιοκτησία και τα περιουσιακά στοιχεία του ενεργητικού οπουδήποτε και εάν ευρίσκονται και οποιοσδήποτε και εάν τα ελέγχει, θα απολαμβάνουν ασυλία από έρευνα, επίταξη, κατάσχεση, απαλλοτρίωση και από κάθε άλλη μορφή επέμβασης από την εκτελεστική, τη διοικητική, τη δικαστική ή τη νομοθετική δράση, εκτός και αν κατά το μέτρο του σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη περίπτωση έχει άρει την ασυλία του. Είναι όμως σαφές ότι η άρση της ασυλίας δεν θα επεκτείνεται ποτέ σε μέτρα εκτέλεσης.
2. Κανείς αξιωματούχος της κυβέρνησης ή πρόσωπο που ασκεί οποιαδήποτε δημόσια εξουσία, διοικητική, δικαστική και στρατιωτική ή αστυνομική δεν θα εισέλθει στις εγκαταστάσεις του ΕυρΟΔΔ παρά μόνο με τη συγκατάθεσή και υπό τους όρους που θα εγκρίνει ο Διευθυντής».
Με λίγα λόγια, ο κ. Φλογαΐτης, όντας ο διευθυντής του οργανισμού, αποκτά υπερεξουσίες όμοιες με αυτές που έχουν πρέσβεις άλλων χωρών. Τα προνόμια ωστόσο που έχει ο οργανισμός δεν είναι και λίγα. Λειτουργεί ως κράτος εν κράτει με σημαία, διπλωματική ασυλία, ειδικές ραδιοεπικοινωνίες και δικαίωμα ακόμη και κωδικοποιημένης αλληλογραφίας και προνομίων διπλωματικών σάκων.
Το «δώρο» του Σαμαρά
Το 2009 ο πρώην πρωθυπουργός και τότε υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς υπέγραψε μια απόφαση – σκάνδαλο. Τέσσερις μέρες μόλις πριν από τις εκλογές του 2009 παραχώρησε στον ΕΟΔΔ ένα ακίνητο φιλέτο για χρονικό διάστημα που αγγίζει τα 50 χρόνια και μάλιστα δίχως κανένα απολύτως αντάλλαγμα.
Όπως είχε αποκαλύψει το Hot Doc, πρόκειται για την υπ. αρ. ΦΑ4/89302/1140 απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού, η οποία αφορούσε την παραχώρηση ακινήτου συνολικής επιφάνειας 1.070 τμ στην Πλάκα, με όρους που θα ζήλευαν και οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρίες. Η παραχώρηση προστατεύεται με κάθε τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανάκληση της άδειας μπορεί να γίνει μόνο με απόφαση υπουργού και μόνο με συγκεκριμένη αιτιολόγηση.
Η σκανδαλώδης παραχώρηση όμως στον κ. Φλογαΐτη δεν σταμάτησε εκεί. Πέρα από τους ιδιαίτερα προνομιακούς όρους της παραχώρησης, το ελληνικό δημόσιο αποφάσισε να αναλάβει και τα έξοδα ανακατασκευής του εν λόγω κτιρίου, έξοδα τα οποία ανέρχονταν σε περίπου 3 εκατ. ευρώ. Η απόφαση πάρθηκε λίγους μόλις μήνες πριν από την εισαγωγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, από τον τότε νομάρχη Αθηνών και μετέπειτα περιφερειάρχη Αττικής, Γιάννη Σγουρό. Το πολιτικό σύστημα είχε κάνει και πάλι το θαύμα του για λογαριασμό του κ. Φλογαΐτη.
ΠΗΓΗ: http://www.koutipandoras.gr/
Category: Αποκαλύψεις, Δικαιοσύνη, Δικαιώματα, Ελευθεροτυπία, Κομπίνες, Πολιτική, Τύπος, Χωρίς κατηγορία
