Τι σαπίζει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας;
Της Έλενας Ακρίτα
Ομολογώ, δεν ψήφισα την πρωτοβουλία του καναλιού Mega και του διαδικτυακού Avaaz για να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης στους Έλληνες νησιώτες.
Πρώτον, γιατί ξέρουμε – ή υποψιαζόμαστε – τι συμφέροντα εξυπηρετούν τα Νόμπελ.
Δεύτερον γιατί αγαπώ τους Έλληνες νησιώτες, αλλά όχι τα φυλετικά στερεότυπα:
Υπάρχει η Ελληνίδα που ταΐζει το προσφυγάκι. Κι υπάρχει η Ελληνίδα που πουλάει 10 ευρώ ένα ροδάκινο για να φάει το προσφυγάκι.
Υπάρχει ο Έλληνας που κραυγάζει “άμα τους θες, να τους πάρεις σπίτι σου”. Κι υπάρχει ο Έλληνας που όντως τους παίρνει σπίτι του.
Ο Έλληνας που σώζει το παιδί απ’ τα κύματα.
Κι ο Έλληνας που ζητάει 50 ευρώ για τους φορτίσει το κινητό.
Δεν είμαστε καλοί ή κακοί, άγγελοι ή διάβολοι, ήρωες ή δειλοί μόνο και μόνο επειδή είμαστε Έλληνες. Ή Άγγλοι. Ή Γάλλοι. Ή “Πορτογάλοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Πολωνοί, αγάδες, πασάδες, δερβισάδες, Ρώσοι, Μπόερς κι Οθωμανοί” (στίχοι του Εύγενιου Σπάθαρη για το ‘Τελάλημα’ του Μανου Χατζηδάκι).
Πρόσφατα στην Δανία, το Κοινοβούλιο πέρασε έναν Νόμο που εμμέσως πλην σαφώς παραπέμπει στις πρακτικές του Χίτλερ με τους Εβραίους: Οι Αρχές νομιμοποιούνται να δημεύουν από τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο περιουσιακά στοιχεία που υπερβαίνουν τα 1.450 δολάρια. Εξαιρούνται, λέει, αντικείμενα συναισθηματικής αξίας, όπως βέρες κ.λπ. (Αυτό το ‘κ.λπ’ σηκώνει πολύ νερό στην ερμηνεία του: Στα ‘κ.λπ’ θα μπορούσε να εντάσσεται ένα οικογενειακό δαχτυλίδι που περνάει από γενιά σε γενιά – αλλά πώς θα το αποδείξεις;)
Ο ίδιος νόμος επεκτείνει από το ένα στα τρία έτη το χρονικό διάστημα που ο μετανάστης μπορεί να μετακαλέσει μέλη της οικογένειάς του.
Οι Δανοί όλο αυτό. Ο Δανοί που το 1951 ήταν από τα πρώτα κράτη – μέλη στο συνέδριο των Ενωμένων Εθνών για το Προσφυγικό. Οι Δανοί που θεσπίσανε το ‘Συμβούλιο Προσφύγων’ – ανθρωπιστική πρωτοβουλία τόσο της κυβέρνησης όσο και των πολιτών για την στήριξη προσφύγων από και προς όλον τον κόσμο.
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ναζί διέταξαν τους Εβραίους της κατεχόμενης Δανίας να φορέσουν το περιβραχιόνιο με το κίτρινο αστέρι. Κι αντί γι’ αυτούς, ο Βασιλιάς Χριστιανός ο Χ και όλοι οι Προτεστάντες Δανοί πέρασαν στο μπράτσο τους το περιβραχιόνιο του Θανάτου. Το δε κίνημα της Δανικής Αντίστασης κατόρθωσε να μεταφέρει με ασφάλεια στην ουδέτερη Σουηδία 7.220 από τους 7.800 Εβραίους της χώρας. Μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στο βιβλίο της Ιστορίας των λαών.
«Το λάθος, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στ’ αστέρια αλλά μέσα μας!» (Ιούλιος Καίσαρας, του Σεξπιρ).
Πως και γιατί σάπισε το βασίλειο της Δανιμαρκίας;
Τι άλλαξε; Τα φυλετικά στερεότυπα ή οι ‘ξεροί΄ αριθμοί; Το 2013 ζητούν άσυλο 7.550 πρόσφυγες. Το 2014 15.000 και το 2015 21.000 πρόσφυγες. Άλλωστε, η Δανία είναι το ‘ζαμπόν’ στο σάντουιτς των δυο κορυφαίων προορισμών των προσφύγων: Σουηδία και Γερμανία.
Πώς και γιατί σάπισε το βασίλειο της Δανιμαρκίας;
Αργά αλλά σταθερά, με τις ευλογίες του ακροδεξιού και ξενοφοβικού κόμματος DPP – το οποίο δεν συμμετέχει στην κυβέρνηση αλλά χωρίς την στήριξη του δεν μπορεί να παραμείνει το Κόμμα Φιλελεύθερων στην εξουσία – τα μικρά ξενοφοβικά βήματα έγιναν δρασκελιές.
Παραδείγματα πολλά:
• Το δημοτικό συμβούλιο μιας μικρής πόλης αρνείται να αφαιρέσει το χοιρινό – απαγορευμένη τροφή για τους μουσουλμάνους – από το μενού των κοινοτικών γευμάτων, των σχολειών και των παιδικών σταθμών.
• Δικαστήριο καταδικάζει Δανό πολίτη που μεταφέρει με το αυτοκίνητο του πέντε πρόσφυγες από Γερμανία σε Σουηδία μέσω Δανίας.
• Κυβερνητικοί κύκλοι προτείνουν να μεταφερθούν οι πρόσφυγες από τους οικισμούς σε στρατόπεδα εκτός αστικών κέντρων.
• Περικόπτονται κατά 45% τα προνοιακά ευεργετήματα για τους πρόσφυγες.
Τα προσωπεία πέφτουν. Τα πρόσωπα μένουν γυμνά. Με αργά βήματα που γίνονται γοργές δρασκελιές, φτάνουμε στην απόφαση του Δανικού Κοινοβουλίου. Με αργά βήματα που γίνονται γοργές δρασκελιές, προσπερνάμε τα δυσδιάκριτα πλέον όρια. Τα σύνορα ανάμεσα στην ‘στρατηγική’ της δήμευσης της περιουσίας των Εβραίων από τους Γερμανούς με την δήμευση της περιουσίας των προσφύγων από τους Δανούς.
«Πώς μπορεί κάποιος να χαμογελάει ολοένα και να είναι τόσο αχρείος;;» αναρωτήθηκε ο Άμλετ, ο πρίγκιπας της Δανιμαρκίας…
«Όλα τ’ άλλα είναι σιωπή» μονολόγησε και βγήκε για πάντα από τη σκηνή…
Το λάθος δεν είναι στα αστέρια. Το λάθος είναι μέσα μας.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 30/1/16
Category: Αυτοδιοίκηση, Δικαιώματα, Ελευθεροτυπία, Επώνυμες απόψεις, Πολιτική, Τύπος, Χωρίς κατηγορία
