Δημόσιο: διαφθορά χωρίς «φρένο»
Οι έλεγχοι στην υπόθεση της διαφθοράς είναι κάτι σαν το αβγό του Κολόμβου. Ολοι θεωρούν ότι υπάρχουν, αλλά κανείς δεν τους… βλέπει να λειτουργούν. Ολοι μιλούν γι’ αυτούς, αλλά ελάχιστα συμπεράσματα, και πάνω απ’ όλα διδάγματα, έχουν βγει στη συμπεριφορά των Ελλήνων.
Τόσο που αξιόλογοι θεσμοί όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, το ΑΣΕΠ ή οι πάσης φύσεως επιθεωρητές του Δημοσίου με τα χρόνια να έχουν μετατραπεί σε «κυτία παραπόνων» του πολίτη, χωρίς όμως να κατέχουν τον ρόλο που πρέπει στην ελληνική κοινωνία και πολύ περισσότερο χωρίς να μπορούν τα ίδια τα σώματα ελέγχου να παρέμβουν δραστικά στην ακίνητη, υπερφίαλη, αυταρχική και συχνά διεφθαρμένη εξουσία.
Λ. Ρακιντζής: Η αοριστία των πορισμάτων απαιτεί επανέλεγχο
Ο άνθρωπος που μπορεί και πρέπει να μιλάει -καθώς εκείνος προΐσταται σε όλα τα Σώματα Επιθεωρητών- για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς είναι ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής. Ο λόγος του είναι στ’ αλήθεια αποκαλυπτικός όσο και καταλυτικός:
«Η ποσοτική και κυρίως η ποιοτική απόδοσή τους δεν ανταποκρίνεται σε γενικές γραμμές ούτε στον αριθμό των στελεχών τους ούτε στα διαθέσιμα σε αυτά μέσα» λέει ο κ. Ρακιντζής για τους μηχανισμούς ελέγχου, στους οποίους καταλογίζει και περιχαράκωση σε ένα «πνεύμα ομάδας».
Οσο για τα προϊόντα των ελέγχων, τα πορίσματα, ο γενικός επιθεωρητής λέει: «Η ανεπάρκεια ή αοριστία των πορισμάτων και εκθέσεων μαζί με τη βραδύτητα των ελέγχων έχουν αποτέλεσμα πολλές φορές να απαιτείται επανέλεγχος και συμπλήρωσή τους».
Κι ακόμα χειρότερα για την ίδια τη «νόμιμη διαφθορά»:
«Υπάρχουν και κανόνες που θεσπίστηκαν ad hoc για να επιτρέψουν ή να καλύψουν διεφθαρμένη συμπεριφορά».
Για την ίδια την εξουσία, ο γενικός επιθεωρητής λέει:
«Η ανέλεγκτη εξουσία που παρέχεται στους αρμόδιους για να αποφασίζουν, πολλές φορές ασκείται χωρίς διάκριση και λογικούς περιορισμούς, με μόνη την επίκληση της πολιτικής βούλησης».
Ποιοι είναι οι παράγοντες που λειτουργούν υπέρ της διαφθοράς κατά τη γνώμη σας; τον ρωτούμε.
«Κατ’ αρχήν η έλλειψη κατάλληλων μηχανισμών για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο του δημόσιου τομέα, απαντά, καθόσον το σύνολο του ελεγκτικού και επιθεωρησιακού έργου του κράτους ασκείται από τα σώματα και τις υπηρεσίες επιθεώρησης, τα οποία δρουν ανεξαρτήτως και αποτελούν οργανικά τμήματα των διάφορων υπουργείων στα οποία υπάγονται. Λόγω της αλληλοεπικάλυψης των αρμοδιοτήτων τους, της μη ομοιομορφίας των μεθόδων και της πρακτικής των διενεργούμενων από αυτά ελέγχων, της διαφορετικής νοοτροπίας των στελεχών αυτών, αποτέλεσμα είναι η μη πλήρης και αρμονική ενίοτε δε και ανταγωνιστική συνεργασία με τα άλλα σώματα και υπηρεσίες ελέγχου. Επίσης, η έλλειψη διαφάνειας που εμποδίζει τους πολίτες και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες για να τις χρησιμοποιήσουν για τον έλεγχο της δημόσιας διοικητικής δράσης, με ταυτόχρονη όμως προστασία των προσωπικών δεδομένων και, υπό το πρόσχημα της προστασίας αυτών, να παρέχεται κάλυψη σε παράνομες ενέργειες ή να παρεμβάλλονται εμπόδια στην πάταξή τους.»
Ενα τεράστιο επίσης ζήτημα: η βραδύτητα στην απονομή Δικαιοσύνης και η εν πολλοίς ανεπάρκεια των δικαστηρίων να επιβάλουν τον νόμο, κυρίως στα οικονομικά εγκλήματα, όπου πολλοί διαφεύγουν διά της μεθοδευμένης παραγραφής των αδικημάτων· αλλά και οι καθημερινά εκδιδόμενες απαλλακτικές αποφάσεις που πολλάκις προκαλούν δυσμενή σχόλια ή απορίες, η διακριτική μεταχείριση των επωνύμων, που απαλλάσσονται με την έκδοση βουλευμάτων αντί της επ’ ακροατηρίω διαδικασίας και η σε μεγάλο βαθμό ποινική και πειθαρχική ατιμωρησία των δημοσίων υπαλλήλων, που έχει δημιουργήσει στους παρανομούντες αίσθημα ασυδοσίας.
Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη βραδύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης με μεγάλα χρηματικά ποσά, αλλά οι διάφοροι παράγοντες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ενδιαφέρονται μόνον για τα δικά τους μικροσυμφέροντα. Δεν έχω αρμοδιότητα να σχολιάσω την ουσιαστική κρίση των δικαστικών αποφάσεων, απλώς υπενθυμίζω ότι ο Ντάντε Αλιγκέρι στη Θεία Κωμωδία τοποθετεί τους επίορκους δικαστές στον έβδομο κύκλο της Κολάσεως…
»Υπάρχει ανάγκη να αντιμετωπιστεί η πολυδιάσπαση των ελεγκτικών μηχανισμών, και κυρίως των ιδιαίτερων Σωμάτων Επιθεώρησης και Ελέγχου. Η ενοποίησή τους υπό τον γενικό επιθεωρητή αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για την αποτελεσματική και ταχεία διεκπεραίωση του συνολικού ελεγκτικού έργου. Τα οφέλη είναι πολλαπλά, όπως: μείωση του συνολικού χρόνου και του κόστους των επιθεωρήσεων, αποφυγή παράλληλων επιθεωρήσεων και ελέγχων στους ίδιους φορείς με το ίδιο ή παραπλήσιο αντικείμενο, ευκολότερη ομαδοποίηση και τυποποίηση των επιθεωρήσεων με τη χρήση ερωτηματολογίων, αποτελεσματικότερη αξιολόγηση του έργου των ελεγκτικών μηχανισμών, αποτελεσματικότερος συντονισμός του ελεγκτικού έργου». *
Category: Αποκαλύψεις
