ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
ΠΑΡΑΜΥΘΙ :
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ , Ο ΔΑΣΑΡΧΗΣ, Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ
Πήγε λοιπόν και κατήγγειλε στις αρμόδιες δασικές αρχές , ότι μια ομάδα «αρπακτικών» επιχειρούσε με τεράστια σκαπτικά μηχανήματα να καταστρέψουν μέρος από το πανέμορφο δάσος με σκοπό να το καταπατήσουν…
«Θα το δούμε άμεσα» – του είπε ο δασάρχης και τον καθησύχασε ότι θα ληφθούν αυστηρά μέτρα κατά εκείνων που παρανομούσαν .
Οι μέρες περνούσαν και η ομάδα των «αρπακτικών» συνέχισε να ξεκωλώνει το πανέμορφο δάσος σα να μη συμβαίνει τίποτα…
Γεμάτος ερωτηματικά ο πολίτης απευθύνθηκε ξανά στις δασικές αρχές της περιοχής του και ζήτησε εξηγήσεις για να ακούσει έκπληκτος τον δασάρχη να του τα …μασάει και να λέει ότι «κάτι θυμόταν αλλά δεν ήξερε που ήταν η υπόθεση …»
Ο δασάρχης είχε πάθει αμνησία …
Λίγες ημέρες αργότερα ο πολίτης έμαθε έκπληκτος ότι η αμνησία του κυρίου δασάρχη είχε την αιτία της στην παρέμβαση του κυρίου βουλευτή.
Που στο όνομα της «πελατειακής» σχέση του με τους καταπατητές παρακάλεσε τις δασικές αρχές να ξεχάσουν το θέμα και να κάνουν ότι δεν το είδαν…
Κι εμείς ζήσαμε καλά κι εκείνοι καλύτερα…
Category: Αποκαλύψεις
Που και πότε, κ. Νοδάρο; Το να το ακούν αυτοί που ξέρουν μπορεί να σας χρησιμεύει για άσσο κρυμμένο στο μανίκι, αλλά δε βοηθάει καθόλου να λάμψει η αλήθεια.
Κομμάτι – κομμάτι θα την αφανίσουν τη χώρα οι «σωτήρες» της. Την μοιράζουν λες και είναι… σπανακόπιτα. «Με ψήφισες; Πάρε αυτό το δάσος, εκείνη την πλαγιά, αυτή την παραθαλάσσια έκταση». Θλιβεροί συνεργοί τους οι επίορκοι λειτουργοί του κράτους, άνθρωποι που η πολιτεία τους εμπιστεύθηκε θέσεις ευθύνης κι αυτοί λιποτάκτησαν από το χρέος, πρόδοσαν αρχές και ιδανικά για να διαφυλάξουν τη θεσούλα τους και τον παχυλό μισθό τους.
Λες Μάκη να διαφέρει αυτός ο δασάρχης από τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών; Προσωπικά είμαι βέβαιος πως όχι. Κάπως έτσι λειτουργούν όλοι σχεδόν οι διευθυντάδες, προϊστάμενοι και ανευθυνο-υπεύθυνοι του Ελληνικού Δημοσίου: «τοις κείνων (των πολιτικών) ρήμασι πειθόμενοι» ανέχονται και προσυπογράφουν την κατακρεούργηση της δημόσιας γης. Ο λαός, όμως, πόσο θα ανέχεται πια αυτή την αρρωστημένη κατάσταση;