Ο ΤΥΦΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ …
Πάσχα απόγευμα , οδός Μανωλοπούλου στο κέντρο του Πύργου της Ηλείας με τον κόσμο να περιφέρεται στα πεζοδρόμια κοιτάζοντας τις βιτρίνες στα καταστήματα και τα αυτοκίνητα να κορνάρουν δαιμονισμένα προσπαθώντας να ξεφύγουν από το συνηθισμένο μποτιλιάρισμα.
Απέναντι ακριβώς ένας γέροντας τυφλός κρατώντας στα χέρια του το μπαστουνάκι του προσπαθεί να περάσει στο άλλο πεζοδρόμιο…Μάταια όμως…
Δεν έχει την αίσθηση του χώρου και των χρωμάτων και οι διαβάτες βιαστικοί τον προσπερνούν αδιαφορώντας για την παρουσία και την επιθυμία του.
Κι εκείνος μένει εκεί πάντα στο ίδιο σημείο. Με το φανάρι να ανάβει και να σβήνει απέναντί του , κοιτάζοντας στο βάθος του ορίζοντα την μοίρα του .
Ξαφνικά μια άγνωστη κοπέλα παρκάρει με επικίνδυνη μανούβρα δίπλα στον δρόμο .
Βγαίνει από το αμάξι της , με ευγενικό τρόπο , πιάνει τον τυφλό γέροντα και με αποφασιστικές κινήσεις τον περνά στο απέναντι πεζοδρόμιο .
Τον χαιρετά , μπαίνει στο ΙΧ της και χάνεται στο βάθος του δρόμου ανάμεσα στα δεκάδες αυτοκίνητα…
Το μόνο που πρόλαβα να δω απ΄ αυτή ήταν τα πράσινα μάτια της και το χαμόγελό της …
Μένω ακίνητος στη θέση μου με την καρδιά μου να χτυπά δυνατά …
Πάσχα απόγευμα στην Μανωλοπούλου …
Μια τόσο απλή πράξης αγάπης που είδα άθελά μου ,με έκανε μετά από πολλά χρόνια να νοιώσω την αληθινή αγάπη που εκφράζει η γιορτή , αλλά και τα μοναδικά συναισθήματα που κρύβουν κάποιοι συνάνθρωποί μας για τον πλησίον τους…
Κι εκείνος μένει εκεί πάντα στο ίδιο σημείο. Με το φανάρι να ανάβει και να σβήνει απέναντί του , κοιτάζοντας στο βάθος του ορίζοντα την μοίρα του .
Ξαφνικά μια άγνωστη κοπέλα παρκάρει με επικίνδυνη μανούβρα δίπλα στον δρόμο .
Βγαίνει από το αμάξι της , με ευγενικό τρόπο , πιάνει τον τυφλό γέροντα και με αποφασιστικές κινήσεις τον περνά στο απέναντι πεζοδρόμιο .
Τον χαιρετά , μπαίνει στο ΙΧ της και χάνεται στο βάθος του δρόμου ανάμεσα στα δεκάδες αυτοκίνητα…
Το μόνο που πρόλαβα να δω απ΄ αυτή ήταν τα πράσινα μάτια της και το χαμόγελό της …
Μένω ακίνητος στη θέση μου με την καρδιά μου να χτυπά δυνατά …
Πάσχα απόγευμα στην Μανωλοπούλου …
Μια τόσο απλή πράξης αγάπης που είδα άθελά μου ,με έκανε μετά από πολλά χρόνια να νοιώσω την αληθινή αγάπη που εκφράζει η γιορτή , αλλά και τα μοναδικά συναισθήματα που κρύβουν κάποιοι συνάνθρωποί μας για τον πλησίον τους…
28/4/2008
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π.
ΠΥΡΓΟΣ ΗΛΕΙΑΣ
Category: Αποκαλύψεις
