Ένας Megaλος αυτάρεσκος Βενιζέλος
Γράφει ο Εκδοροσφαγέας
Κάποιος άλλος στη θέση του συγκυβερνήτη Βενιζέλου, θα επέλεγε να δώσει συνέντευξη Τύπου, προκειμένου να διευκρινίσει τι έγινε με τη λίστα της Λαγκάρντ. Ο Βενιζέλος, επέλεξε όμως για μια ακόμη φορά, το προστατευμένο περιβάλλον του Mega, όπου οι παλιοί γνώριμοι θα αναλάμβαναν τις «σκληρές» ερωτήσεις.
Για μια ακόμη φορά ούτε οι διοικούντες στο Mega, ούτε ο ίδιος ο Βενιζέλος κατάλαβαν, πως η εικόνα του Βενιζέλου να συνεντευξιάζεται στο Mega, έχει μονοσήμαντη ερμηνεία. Και δεν είναι ιδιαίτερα κολακευτική.
Μετά την ανάλυση της διαδρομής της λίστας από τα χέρια του Διώτη στα χέρια της ξεχασιάρας γραμματέως και την βεβαιότητα πως δεν είχε και τίποτα σπουδαίο αν και δεν την είχαν δει, ο πρόεδρος του Ευαγγελικού ΠΑΣΟΚ, πέρασε σε ένα κρεσέντο. Δεν είναι που σήκωσε το δάχτυλο, που άφρισε, που τα έβαλε ακόμη και με τους φίλιους παρουσιαστές. Είναι που παρουσίασε την αποκρουστική εικόνα ενός ανθρώπου εκτός επαφής με την πραγματικότητα.
Με την αυταρέσκεια να φουσκώνει λεκτικά σχήματα και να ξεφουσκώνει με ηχηρές ανάσες. Ο Βενιζέλος δεν κατάφερε να αποδείξει μόνο το πολιτικό του έλλειμμα, αλλά και την αλήθεια. Ήταν απλώς ένα υβρίδιο που κατάφερνε να επιβιώνει και να δημιουργεί την εικόνα του «ευφυούς» στις ειδικές συνθήκες πολιτικού και δημοσιογραφικού κλιματισμού. Στο θερμοκήπιο των δημοσίων σχέσεών του. Απέτυχε ως πρόεδρος κόμματος και στη συνέχεια ως κάποιος που είναι ικανός, να απαντήσει με σαφήνεια, επιχειρηματολογία και αμεσότητα σε μερικές απλές ερωτήσεις. Αυτό το καταλαβαίνει και ο ίδιος και έτσι γεννιέται η επιθετικότητά του.
Ο Βενιζέλος δεν θυμώνει γιατί τον ζορίζουν. Θυμώνει γιατί δεν μπορεί να χωνέψει πως είναι αδύνατον να λειτουργεί όπως λειτουργούσε. Πως δεν εξουσιάζει, δεν φοβίζει και δεν εντυπωσιάζει πια με τις λεκτικές περικοκλάδες. Τόσο στην προεκλογική του εμφάνιση στον Χατζηνικολάου όπου επιτέθηκε σε έναν απλό πολίτη που ρωτούσε εξίσου απλά πράγματα, όσο και στην χθεσινοβραδινή στο Mega που στάθηκε αντίπαλος του εαυτού του, η τηλεοπτική εικόνα του ήταν δραματική. H απορία είναι μία: γιατί επιλέγει κάθε φορά το στούντιο του Mega για να κάνει το τηλεοπτικό του χαρακίρι. Ίσως γιατί όπως όλοι, όταν βρίσκονται κοντά στο θάνατο (εν προκειμένω στον πολιτικό) θέλουν να έχουν ολόγυρα φίλους.
Category: Επώνυμες απόψεις
