ΝΕΟ ΠΟΡΙΣΜΑ «ΦΩΤΙΑ» ΤΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΕΠΕΠ ΛΕΧΑΙΝΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ !
ΙΔΟΥ Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΤΟ ΚΕΠΕΠ ΛΕΧΑΙΝΩΝ ΗΛΕΙΑΣ
Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΛΑΜΟΓΙΟ – ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ ΑΝΕΠΙΤΥΧΩΣ ΝΑ ΘΑΨΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ…
*** (ΑΞΙΟΣ Ο ΔΙΠΛΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΗΛΗΚΙΟ…ΞΕΡΕΙ ΑΥΤΟΣ…)
ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΚΘΕΣΗ : http://www.synigoros.gr/pdf_01/9049_1_KEPEP_PORISMA_TELIKO.pdf
Στο Πόρισμα περιγράφονται πραγματικές εικόνες φρίκης για τους περιθαλπόμενους :
« Τα παιδιά ήταν μόνα στα κρεβάτια τους, ατενίζοντας το λευκό ταβάνι του δωματίου, για πολλές ώρες καθημερινά. Σύμφωνα με άτυπη ενημέρωση του προσωπικού χορηγούνταν κατασταλτικά φάρμακα. Μικρά παιδιά βρίσκονταν ξαπλωμένα σε παιδικά κρεβάτια τα οποία είχαν κουβέρτες γύρω-γύρω για προστασία από αυτοτραυματισμό και κάποια, αν και πολύ μικρής ηλικίας, ήταν δεμένα στο κρεβάτι τους με ύφασμα με αιτιολογία την αποφυγή αυτοτραυματισμού. Παιδιά με νοητικές αναπηρίες και αυτονομία βάδισης διαβίωναν σε ξύλινα κρεβάτια/κουβούκλια (ύψους περίπου 2 μέτρων) με πόρτα και κλειδαριά για πολλές ώρες κάθε ημέρα (περισσότερες το Σαββατοκύριακο), με την αιτιολογία ότι η χρήση τους επιβάλλεται προκειμένου να μην κινδυνεύουν να τραυματιστούν κινούμενα στο χώρο, δεδομένης της αδυναμίας εποπτείας τους7. Κάποια από αυτά ζητούσαν την προσοχή, τη σωματική επαφή και έδειχναν επιθυμία να βγουν από τα κρεβάτια τους, ενώ άλλα παρέμεναν αδιάφορα ή κινούνταν στερεοτυπικά. Δεν υπήρχαν παιχνίδια δίπλα τους ή προσωπικά αντικείμενα καθώς θεωρούνταν επικίνδυνα λόγω πιθανότητας αυτοτραυματισμού πάντα με την αιτιολογία της αδυναμίας συνεχούς εποπτείας τους, λόγω της έλλειψης προσωπικού.»
Για τους μεγαλύτερους σε ηλικία το Πόρισμα ανφέρει :
« Οσοι ήταν κινητικά αυτόνομοι, περιφέρονταν στην κοινόχρηστη αίθουσα του ισογείου, χωρίς ερεθίσματα, χωρίς καθίσματα, με μία φθαρμένη μοκέτα. Οι περισσότεροι φορούσαν ομοιόμορφες ολόσωμες γκρίζες φόρμες. Οι φιλοξενούμεοι ταΐζονταν, με βιαστικό ρυθμό, μόνοι ή ανά δύο και όχι σε ομάδα λόγω της έλλειψης προσωπικού. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κινητικά αυτόνομοι διαβίωναν σε δωμάτια χωρισμένα στα δύο με ξύλινο κιγκλίδωμα και πόρτα με κλειδαριά, τα οποία θυμίζουν χώρο κράτησης, σε ατομικό χώρο περίπου 5 τ.μ , μόνοι πάνω σε ένα κρεβάτι, χωρίς τίποτα στο χώρο, για να μην ενοχλούνται μεταξύ τους. Σε κάποιες περιπτώσεις τα χέρια τους ήταν δεμένα στο κρεβάτι και κάποιοι κινούνταν στερεοτυπικά.»
Category: Αποκαλύψεις
