Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΑΦΗΣΕ ΙΧΝΗ…
ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΣΑΛΙΚΙΔΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΙΟΥ- ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Η συγκάλυψη άφησε καθαρά ίχνη Η κυβέρνηση διστάζει να προχωρήσει σε εξεταστική επιτροπή για το σκάνδαλο των υποκλοπών που έχει σημαδευτεί από το θάνατο ενός νέου ανθρώπου.
Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος και Παπαληγούρας ενημερώνουν τους δημοσιογράφους για τις υποκλοπές Το κενό αυτό επιχειρεί να καλύψει η διαρκής Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Επειτα από σχετικές παροτρύνσεις του Απόστολου Κακλαμάνη, ο πρόεδρος της Επιτροπής Μιλτιάδης Παπαϊωάννου δήλωσε ότι θα διερευνηθεί το ζήτημα και άφησε να εννοηθεί ότι είναι πιθανή και η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής εφόσον τελικά προκύψουν επαρκή στοιχεία. Ως πηγή αυτών των νέων στοιχείων υποδεικνύεται ήδη το πόρισμα της ΕΥΠ, το οποίο δεν έχει παραδοθεί μέχρι σήμερα στη Βουλή, με το επιχείρημα του «εθνικού απορρήτου». Με την ίδια δικαιολογία, το πόρισμα δεν έχει παραδοθεί ούτε στην αρμόδια αρχή, την ΑΔΑΕ. Ο κ. Παπαϊωάννου, όμως, πρόσθεσε και κάτι άλλο. Ανακοίνωσε ότι η Επιτροπή θα διερευνήσει και τις συνθήκες θανάτου του Κώστα Τσαλικίδη, σε συνδυασμό με την υπόθεση της Vodafone.
Η νέα αυτή τροπή στη διερεύνηση του σκανδάλου των υποκλοπών προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις και ο πρόεδρος της Επιτροπής έγινε αμέσως στόχος επιθέσεων από μερίδα των μέσων ενημέρωσης. Πιο χαρακτηριστικό, το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη με τον τίτλο «Αστυνομικό Δελτίο» («Το Βήμα», 28.1.2010). Ο αρθρογράφος ειρωνεύεται τον κ. Παπαϊωάννου ότι διεκδικεί αρμοδιότητα «αστυνομικού επιθεωρητή» και τον κατακεραυνώνει με ένα ατράνταχτο επιχείρημα: «Ο πρόεδρος της Επιτροπής είναι ήδη πεπεισμένος ότι η αφορμή για την αποκάλυψη της υπόθεσης ήταν ο θάνατος του Τσαλικίδη, ακόμα κι αν οι υποκλοπές είχαν αποκαλυφθεί στην κυβέρνηση περίπου δέκα μήνες προτού αυτοκτονήσει ο δυστυχής υπάλληλος! Υποθέτω ότι ο πρόεδρος έχει ήδη επιδοθεί σε προσωπική διερεύνηση των περιστατικών της αυτοκτονίας, η οποία τον οδήγησε σε διαφορετικά συμπεράσματα από αυτά της Αστυνομίας και της τακτικής Δικαιοσύνης».
Τσαλικίδης και υποκλοπές
Ο ισχυρισμός αυτός είναι πρωτοφανής. Γιατί βέβαια είναι πασίγνωστο ότι ο θάνατος του Τσαλικίδη συνέβη στις 9.3.2005 και η πρώτη ενημέρωση της κυβέρνησης την αμέσως επομένη μέρα, δηλαδή στις 10.3.2005, στο γραφείο του τότε πρωθυπουργού, όταν ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone Γιώργος Κορωνιάς αποκάλυψε στον κ. Αγγέλου και τον κ. Βουλγαράκη ότι γίνονταν υποκλοπές από το δίκτυο της εταιρείας. Αρα όχι μόνο δεν είχε ενημερωθεί η κυβέρνηση «δέκα μήνες νωρίτερα», αλλά συνέβη το ακριβώς αντίθετο: η κυβέρνηση ενημερώθηκε εσπευσμένα αμέσως μετά το θάνατο Τσαλικίδη.
Ανεξάρτητα από τους λόγους που οδήγησαν σ’ αυτή τη δημοσιογραφική αστοχία, δύσκολα κρύβεται ο εκνευρισμός ορισμένων κύκλων μπροστά στο ενδεχόμενο να ανοίξει και πάλι η υπόθεση αυτή, και μάλιστα μετά την αλλαγή της κυβέρνησης και την απομάκρυνση από τα υπουργικά έδρανα των προσώπων που την είχαν διαχειριστεί μέχρι σήμερα. Τι είναι ακριβώς αυτό που μπορεί να διερευνήσει η Επιτροπή της Βουλής; Δεν μπορεί βέβαια να ανασυστήσει στοιχεία και δεδομένα τα οποία έχουν προ πολλού εξαφανιστεί ή καταστραφεί. Ομως εκείνο που μπορεί να κάνει είναι να αποδείξει την προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης. Και μέσω των προσώπων ή των φορέων που θα αποδειχτεί ότι συνήργησαν σ’ αυτή τη συγκάλυψη μπορεί να οδηγηθούμε και στους βασικούς υπεύθυνους του πρωτογενούς σκανδάλου, δηλαδή των υποκλοπών.
Στη διερεύνηση της συγκάλυψης σημαντικό μέρος καταλαμβάνει η εξιχνίαση των συνθηκών του θανάτου Τσαλικίδη. Γιατί στον τρόπο που αντιμετωπίστηκε ο θάνατος αυτός διαφαίνονται οι πραγματικές προθέσεις καθενός από όσους χειρίστηκαν την υπόθεση. Σύμφωνα με την κατάθεση του κ. Κορωνιά, ο ίδιος ενημέρωσε από την πρώτη στιγμή (στις 10 και 11.3.2005) τους κυρίους Βουλγαράκη, Παπαληγούρα και Λινό για το «ατυχές γεγονός της αυτοκτονίας», λέγοντας ότι «εδώ υπάρχει και μια σύμπτωση χρονολογική και θα παρακαλούσα να το διερευνήσετε με επισταμένη προσοχή». Αν ισχύει αυτός ο ισχυρισμός, δεν εξηγείται καθόλου για ποιο λόγο ο θάνατος Τσαλικίδη αντιμετωπίστηκε από τις αρχές ως απλό γεγονός μιας αυτοκτονίας «ρουτίνας». Την υπόθεση ανέλαβε το τοπικό Αστυνομικό Τμήμα Κολωνού, ενώ ο ιατροδικαστής συνέταξε την έκθεσή του χωρίς να επισκεφτεί την οικία, προκειμένου να διενεργήσει την απαιτούμενη αυτοψία και να διαπιστώσει τις πραγματικές συνθήκες του συμβάντος. Οι αρχές από την πρώτη στιγμή δεν εξέτασαν καν το ενδεχόμενο να υπήρξε εγκληματική ενέργεια είτε άμεση (δηλαδή δολοφονία) είτε έμμεση (δηλαδή εκβιασμός ή και υποβοήθηση αυτοκτονίας). Και το χειρότερο: παρά την επισήμανση Κορωνιά, οι αρχές δεν ερεύνησαν ούτε στιγμή το ενδεχόμενο να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του θανάτου αυτού και των παράνομων υποκλοπών. Ούτε βέβαια ερευνήθηκαν τα χαρτιά, οι υπολογιστές και η αλληλογραφία του Τσαλικίδη, τα οποία μπορεί να περιείχαν σημαντικά στοιχεία για τη διαλεύκανση του γρίφου των υποκλοπών.
Εντεκα μήνες αργότερα, όταν δηλαδή η κυβέρνηση δημοσιοποίησε με μεγάλη επισημότητα ότι γίνονταν υποκλοπές (2/2/2006), πάλι «λησμονήθηκε» στην αρχή ο Τσαλικίδης. Ομως πλέον είχαν μπει στο χορό τα μέσα ενημέρωσης. Αμέσως την επόμενη μέρα η συσχέτιση των υποκλοπών με την υποτιθέμενη «αυτοκτονία» έγινε πρωτοσέλιδο. Και τότε διαπιστώσαμε ότι άλλαξαν οι ρόλοι. Η κυβέρνηση που είχε αγνοήσει εντελώς το θάνατο, αφήνοντας να χαθούν τα όποια τεκμήρια, εμφανίστηκε τώρα να του δίνει μεγάλη σημασία, ανέθεσε μάλιστα τη διερεύνηση της υπόθεσης στον έμπειρο εισαγγελέα Διώτη. Αντίθετα, η Vodafone, που υποτίθεται ότι διά του εκπροσώπου της είχε επισημάνει στις αρχές τη χρονική σύμπτωση υποκλοπών-«αυτοκτονίας», έσπευσε αμέσως να ανακοινώσει ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση. Εβγαλε, μάλιστα, αμέσως και σχετική ανακοίνωση: «Με αφορμή τη φημολογία για το ατυχές περιστατικό του θανάτου του συναδέλφου Κώστα Τσαλικίδη, η Vodafone-Panafon αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει και δημοσίως τη θλίψη, αλλά και το σεβασμό της στη μνήμη του Κώστα, ο οποίος ήταν Προϊστάμενος Τμήματος Σχεδιασμού Δικτύου και εργαζόταν στην εταιρεία από το 1995. Η εταιρεία δηλώνει ότι ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ του θανάτου και της ύπαρξης λογισμικού διενέργειας υποκλοπών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και κάθε προσπάθεια συσχέτισής τους είναι, τουλάχιστον, άστοχη. Η εταιρεία, σεβόμενη τη μνήμη του Κώστα δεν θα ήθελε να προβεί σε καμία περαιτέρω δήλωση σχετικά με το περιστατικό και όσον αφορά τις επιμέρους λεπτομέρειες του συμβάντος θα πρέπει να αναζητηθούν από τις αρμόδιες Αστυνομικές Αρχές».
Αλλά από πού τα γνώριζε αυτά η εταιρεία; Και για ποιο λόγο βιαζόταν να κλείσει την υπόθεση; Βέβαια ούτε η έρευνα Διώτη συσχετίστηκε με την έρευνα για τις υποκλοπές. Οι δυο δικογραφίες παρέμειναν ξεχωριστές. Οπως αναμενόταν, ο κ. Διώτης κατέληξε κι αυτός στην εκδοχή της αυτοκτονίας. Ομως το πόρισμά του υπήρξε κόλαφος για τις έως τότε έρευνες, εφόσον ερμηνεύει την αυτοκτονία ως άμεση συνέπεια των υποκλοπών. Η σχετική παράγραφος στην τελική διάταξη Διώτη αναφέρει:
«Η αυτοκτονία του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη συνδέεται αιτιωδώς με την ήδη αποκαλυφθείσα υπόθεση της παραβίασης του απορρήτου των τηλεφωνημάτων στην εταιρία Vodafone. Τούτο συνάγεται από το γεγονός ότι πολύ ενωρίτερα από την αποκάλυψη της υπόθεσης αυτής, ο Κωνσταντίνος Τσαλικίδης μίλησε για κίνδυνο να κλείσει η εταιρία Vodafone και για την αποχώρησή του ως ζήτημα ζωής ή θανάτου. Οπως βεβαιώνουν οι μάρτυρες Γεώργιος Κορωνιάς, Νικόλαος Μαστοράκης και Νικόλαος Πλεύρης, η εταιρία αυτή δεν αντιμετώπιζε κανένα απολύτως πρόβλημα που να απειλεί την ύπαρξή της. Επομένως το μόνο πρόβλημα που μπορούσε να εννοεί ο Κωνσταντίνος Τσαλικίδης είναι η υπόθεση των «τηλεφωνικών υποκλοπών». Εξ άλλου ο ίδιος δεν αντιμετώπιζε κανένα άλλο σοβαρό πρόβλημα το οποίο να τον οδηγήσει στην αυτοκτονία παρά μόνο το άγχος της εργασίας του, το οποίο, χωρίς εμφανή λόγο, τον οδήγησε στην αποχώρηση, στην επάνοδό του, στην ψυχολογική καταρράκωση του και τέλος στην προαναγγελθείσα από τον ίδιο εξέλιξη (ζήτημα ζωής ή θανάτου!)».
Η ερώτηση των βουλευτών
Η Επιτροπή της Βουλής έχει και ένα πρώτο ντοκουμέντο, πάνω στο οποίο μπορεί να στηρίξει την «αναψηλάφηση» της υπόθεσης. Πρόκειται για την ερώτηση 15 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που είχε κατατεθεί στις 7 Σεπτεμβρίου, την τελευταία μέρα δηλαδή πριν κλείσει η Βουλή για τις εκλογές. Με την ερώτηση αυτή, που έμεινε βέβαια αναπάντητη, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τέσσερις από τους οποίους κατέχουν ήδη κυβερνητική θέση (Πεταλωτής, Καρχιμάκης, Μπόλαρης, Τζάκρη), σχολιάζουν την τοποθέτηση ως διοικητή της ΕΥΠ του κ. Παπαγγελόπουλου, τον οποίο θεωρούν υπεύθυνο για τη συγκάλυψη της υπόθεσης και θέτουν τα ακόλουθα ερωτήματα:
* Αδιερεύνητο φέρεται να παραμένει το από ποιον και το πότε ενημερώθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone για το θάνατο του Κ. Τσαλικίδη. Σύμφωνα με την κατάθεση του πρώτου στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στη Βουλή η ενημέρωση αυτή ήταν ανεξήγητα άμεση, καθώς έγινε νωρίς το πρωί της ίδιας μέρας του θανάτου (9.30 – 10.00 π.μ.), σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα από την εύρεση του πτώματος από την οικογένειά του και τουλάχιστον μία ώρα πριν (11.00 π.μ.) η οικογένειά του ανακοινώσει το γεγονός σε τρίτα πρόσωπα που ενδεχομένως μετέπειτα να πληροφόρησαν την εταιρεία.
* Παρά την προσφυγή της οικογένειας του Κ. Τσαλικίδη, φέρεται να μην ταυτοποιήθηκαν ποτέ οι κάτοχοι των αριθμών τηλεφώνων που κλήθηκαν ή κάλεσαν το κινητό του Κ. Τσαλικίδη τις ώρες πριν από το θάνατό του. Πρόκειται για τους παρακάτω αριθμούς, κάποιοι από τους οποίους δεν αντιστοιχούν σε κοινά κινητά ή σταθερά τηλέφωνα: 0030496499, 6972224621, 0030436024, 0030491010.
* Παρά επίσης την προσφυγή της οικογένειας του Κ. Τσαλικίδη, φέρεται να μην έγινε επαρκής έρευνα των ψηφιακών αρχείων στον υπολογιστή, στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και κυρίως σε φορητές συσκευές αποθήκευσης (USB) του εκλιπόντος.
* Αδιευκρίνιστη παραμένει μια φερόμενη ως ουσιαστική ανακρίβεια των καταθέσεων στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής του διευθυντή του Πρωθυπουργικού Γραφείου Γ. Αγγέλου και του διευθύνοντος συμβούλου της Vodafone, σχετικά με το πότε έλαβαν χώρα η πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία αλλά και η συνάντηση που ορίσθηκε για την επόμενη μέρα στο Μαξίμου με θέμα τις υποκλοπές.
* Αδιευκρίνιστο φέρεται να παραμένει το εάν ο εκλιπών συμμετείχε ή όχι σε μυστική συνάντηση την 8.3.2005 με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Vodafone και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη, συνάντηση που προηγήθηκε της ενημέρωσης του Μαξίμου από τον ίδιο τον διευθύνοντα σύμβουλο.
* Φέρεται να μην αναζητήθηκε το ένα από τα 3 τηλέφωνα που, σύμφωνα με το πόρισμα της ΑΔΑΕ, δεν παραδόθηκαν ποτέ στην ΑΔΑΕ από τη Vodafone, παρά το γεγονός ότι ένα από αυτά χρησιμοποιούνταν «αποκλειστικά για εσωτερικές λειτουργίες των ψηφιακών κέντρων», ούτε να διερευνήθηκε αν αυτό αντιστοιχεί στο τηλέφωνο που κάλεσε η σταθερή γραμμή του Κ. Τσαλικίδη το βράδυ του θανάτου του.
* Φέρεται να μη διερευνήθηκαν τα ερωτήματα που προκύπτουν από την παραδοχή του τεχνικού διευθυντή της Ericsson, μιας τρίτης δηλαδή εταιρείας, ότι είχε καθημερινή επαφή με τον Κ. Τσαλικίδη, την ίδια στιγμή που ο τεχνικός διευθυντής της Vodafone, της εταιρείας δηλαδή στην οποία εργαζόταν ο Κ. Τσαλικίδης, επέμενε ότι δεν είχε τακτική επαφή με τον τελευταίο.
* Αναπάντητο φέρεται να παραμένει το επίμονο ερώτημα της οικογένειας του εκλιπόντος σχετικά με τους λόγους για τους οποίους δεν παρελήφθη το πτώμα του Κ. Τσαλικίδη από το ΕΚΑΒ για νεκροτομή, αλλά αντ’ αυτού την υπόθεση διαχειρίστηκε περιέργως η σήμανση, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του αδελφού του Π. Τσαλικίδη.
Η λίστα των υποκλοπών
Απέναντι σ’ αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα η πλευρά όσων διαχειρίστηκαν την υπόθεση (και τη συγκάλυψή της) έχει μόνο ένα επιχείρημα να αντιτάξει: «Εμείς υπήρξαμε τα θύματα των υποκλοπών, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό». Μάλιστα, στην αρχική αποκάλυψη της υπόθεσης, κατά τη συνέντευξη των τριών υπουργών (2.2.2006), αφέθηκε να εννοηθεί ότι το κέντρο των υποκλοπών βρισκόταν στην πρεσβεία των ΗΠΑ. Μ’ αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση έκλεινε το μάτι στους πολίτες: «Εχουμε το θάρρος να υποδείξουμε τους δράστες, αλλά δεν έχει νόημα να ψάχνουμε άλλο, γιατί θα έρθουμε σε σύγκρουση με την υπερδύναμη». Στην ίδια λογική κινούνταν και οι τοποθετήσεις κυβερνητικών στελεχών, τα οποία επέμεναν ότι η τεχνογνωσία που απαιτούσαν οι υποκλοπές ήταν τόσο υψηλή, ώστε μόνο πολύ προηγμένες τεχνολογικά χώρες θα μπορούσαν να τη σχεδιάσουν.
Ομως και αυτό το επιχείρημα αποτελεί μέρος του σχεδίου συγκάλυψης. Γιατί η συμμετοχή άλλων κρατών σε μια υπόθεση που οργανώθηκε ενόψει τον Ολυμπιακών Αγώνων δεν αποκλείει καθόλου την ελληνική ανάμειξη. Οπως αναλύουμε σε διπλανές στήλες, ισχύει μάλλον το αντίθετο.
Αλλά και η περιβόητη λίστα των παρακολουθούμενων (με πρώτο τον πρωθυπουργό) δεν είναι καθόλου καθαρή ιστορία. Οι καταθέσεις των κυβερνητικών στελεχών και των εκπροσώπων των εταιρειών Vodafone και Ericsson αφήνουν ένα τεράστιο κενό, ενώ αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση «επεξεργάστηκε» αυτή τη λίστα (κατάθεση Κορωνιά). Οι αντιφάσεις στις καταθέσεις κυβερνητικών στελεχών και εκπροσώπων των εταιρειών προκάλεσαν τη δήλωση του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου ότι «η λογική της διεθνούς συνωμοσίας δεν στέκει πουθενά, είναι βαθύτατα αποπροσανατολιστική» (10.3.2006). Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η επίσημη λίστα των παρακολουθούμενων περιλαμβάνει δύο κατηγορίες πολιτών. Γιατί είναι ελάχιστα πειστική η άποψη ότι οι ίδιοι «κατάσκοποι» παρακολουθούσαν τον Γιώργο Βουλγαράκη και την Κατερίνα Ιατροπούλου, τον Κώστα Καραμανλή και τον Νίκο Γιαννόπουλο.
Μια σοβαρή ένδειξη για τη σαθρότητα του επιχειρήματος είχε προκύψει όταν, με ερωτήσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου προς τον κ. Κορωνιά, φάνηκε ότι τα κυβερνητικά στελέχη που φέρονταν ως θύματα των παρακολουθήσεων δεν είχαν μπει στον κόπο να ζητήσουν κατάλογο των συνομιλιών τους που μπορεί να είχαν υποκλαπεί, έτσι ώστε να διαπιστωθεί «αν είχε βλαφθεί το εθνικό συμφέρον» (Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, 9.3.2006).
Τη θεωρία του «θύματος» είχε καταγγείλει εγκαίρως ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός μετά τις αποκαλύψεις του τύπου για τις συμφωνίες Ελλάδας-ΗΠΑ στον τομέα των παρακολουθήσεων πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μιλώντας στους συντονιστές του κόμματός του, στις 25.9.2006, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δηλώσει: «Τώρα αποδεικνύεται όχι μόνον ότι δεν ήταν θύματα, όπως έλεγαν, αλλά ότι ήταν συμμέτοχοι και συνυπεύθυνοι για το έγκλημα της παρακολούθησης των τηλεφώνων». Αλλά, αν είναι έτσι, γιατί διστάζει να προτείνει Εξεταστική Επιτροπή και γι’ αυτό το μείζον σκάνδαλο;
Προανάκριση για τον Κορωνιά
Κατεπείγουσα προ-ανάκριση κατά του Γεωργίου Κορωνιά διεξάγει ο 25ος πταισματοδίκης Αθηνών, μετά τη μήνυση που υπέβαλαν στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την περασμένη βδομάδα ο αδελφός, ο πατέρας και η μητέρα του Κώστα Τσαλικίδη.
Η μήνυση που υπογράφεται από τους δικηγόρους Νίκο Κωνσταντόπουλο, Σταύρο Χούρσογλου, Ζωή Κωνσταντοπούλου και Φραγκίσκο Ραγκούση αφορά το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία και στρέφεται εκτός του κ. Κορωνιά και κατά «κάθε άλλου συμμέτοχου στο καταγγελλόμενο αδίκημα».
Στη μήνυση καταγράφονται έντεκα διαφορετικά κρίσιμα ζητήματα που έχουν μείνει αναπάντητα και στοιχειοθετούν την κατηγορία. Η κατακλείδα της σειράς αυτής των επιχειρημάτων αναφέρεται στην εξαφάνιση του πειστηρίου του εγκλήματος, δηλαδή τη διαγραφή του «παρείσακτου» λογισμικού:
«Γιατί, ενώ η ανακάλυψη του παράνομου λογισμικού έγινε στις 4.3.2005, εντούτοις ο εγκαλούμενος (και κατά το χρόνο εκείνο Διευθύνων Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος του δ.σ. της Vodafone) ενημέρωσε τον τότε πρωθυπουργό και τους τότε υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης στις 10.3.2005, όλως «συμπτωματικώς» την επομένη του θανάτου του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη; Γιατί δεν το έπραξε άμεσα (στις 4/3/2005); Γιατί διέγραψε το παρανόμως εγκατεστημένο λογισμικό συνακροάσεων στις 8/3/2005, δηλαδή πριν ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές, δηλαδή την ΑΔΑΕ και την τότε κυβέρνηση; Και εάν δεν είχε μεσολαβήσει ο τραγικός θάνατος του οικείου μας στις 9/3/2005, θα είχε πράγματι ενημερώσει τον πρωθυπουργό και τους παραπάνω υπουργούς; Κι εδώ πρόκειται για «σύμπτωση»;»
Βασιζόμενοι, μάλιστα, στη διάταξη του κ. Διώτη που παραθέτουμε σε διπλανές στήλες, οι μηνυτές επισημαίνουν ότι «η εν λόγω περικοπή (που προέρχεται, μάλιστα, από τον εισαγγελικό λειτουργό που διερεύνησε την υπόθεση) επιτείνει κατά πολύ την ποινική απαξία και ευθύνη για το, εδώ εγκαλούμενο, έγκλημα της υπόθαλψης εγκληματία, διότι αποδεικνύει πως ο μηνυόμενος δεν έμαθε την ύπαρξη του λογισμικού παράλληλων συνακροάσεων στις 8/3/2005 (ως ισχυρίσθηκε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής), αλλά την ήξερε πολύ ενωρίτερα. Με αποτέλεσμα, βέβαια, το διάστημα της αξιόποινης παράλειψής του (της μη ενημέρωσης, δηλαδή, των αρμοδίων αρχών), δηλαδή ο χρόνος ανάμεσα στη γνώση των υποκλοπών αφενός και στη διαγραφή του λογισμικού αφετέρου (που έγινε στις 10.3.2005), να καθίσταται ακόμα μεγαλύτερο».
Η μήνυση περιλαμβάνει και ένα συμπέρασμα: «Μια πρώτη απάντηση στο γιατί ο μηνυόμενος ενήργησε ως ανωτέρω περιγράφεται, δίδεται από το συμπέρασμα της έκθεσης της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπου αναφέρεται κατά λέξη ότι»κάποιοι έπρεπε να συμπράξουν στην όλη επιχείρηση των παράνομων υποκλοπών, και αυτοί που πρέπει να έχουν ανάμιξη είναι πιθανότατα υπάλληλοι της εταιρείας Vodafone»».
Το χρονικό του σκανδάλου
Με βάση όσα έχουν αποκαλυφθεί μέχρι σήμερα και το ρεπορτάζ της στήλης από το 2006, η αλληλουχία των γεγονότων που σχετίζονται με την υπόθεση των υποκλοπών οδηγεί σε ορισμένα σαφή συμπεράσματα:
1 Καθώς πλησίαζαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, η κυβέρνηση Καραμανλή είχε επικεντρώσει τις προσπάθειές της στο ζήτημα της ασφάλειας. Ενα από τα βασικά κενά που παρουσίαζε το σύστημα ασφάλειας μέχρι τότε ήταν ο έλεγχος των τηλεφωνικών επικοινωνιών.
2 Σε τηλεγράφημα του Associated Press με ημερομηνία 25.6.2004 επιβεβαιώνεται αυτή η κυβερνητική προσπάθεια: «Ξεκίνησε η άσκηση οκτώ κρατών προκειμένου να ελεγχθεί η ασφάλεια των Αγώνων της Αθήνας και η κυβέρνηση επιθυμεί να επεκτείνει τις αρμοδιότητες επιτήρησης στον έλεγχο των τηλεφωνικών κλήσεων». Στο ίδιο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι «η Αθήνα ξοδεύει περισσότερο από 1,2 δισ. δολάρια για την ασφάλεια των Αγώνων. Η κυβέρνηση επιθυμεί να ελέγχει καλύτερα τις κλήσεις των κινητών και των σταθερών τηλεφώνων».
3 Στο πνεύμα αυτό ο κ. Βουλγαράκης κάλεσε τους εκπροσώπους των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας σε σύσκεψη και τους έθεσε το ζήτημα των «νόμιμων συνακροάσεων». Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι ήδη τότε υπήρχε εγκατεστημένο (αλλά όχι ενεργοποιημένο) από την Ericsson σύστημα διενέργειας νόμιμων συνακροάσεων στο λογισμικό της Vodafone. Σύμφωνα με τον κ. Κορωνιά, η σύσκεψη εκείνη δεν κατέληξε σε αποτέλεσμα, επειδή τότε ακόμα δεν υπήρχε το νομικό πλαίσιο που θα επέτρεπε τις νόμιμες συνακροάσεις. Σύμφωνα με τον κ. Βουλγαράκη, η αντίρρηση των εταιρειών βασιζόταν στο ότι το σύστημα συνακροάσεων ήταν πανάκριβο και δεν ήταν διατεθειμένες να αναλάβουν μόνες τους αυτό το κόστος.
4 Από τον Ιούνιο άρχισαν να λειτουργούν τα περίφημα «τηλέφωνα σκιές» και το «παρείσακτο λογισμικό» στο σύστημα της Vodafone. Μ’ αυτό τον τρόπο άρχισε να ενεργοποιείται το ήδη εγκατεστημένο λογισμικό των νόμιμων συνακροάσεων. Δικό μας -αλλά όχι αυθαίρετο- συμπέρασμα είναι ότι οι ίδιοι που επιδίωκαν πάση θυσία τη διενέργεια «νόμιμων συνακροάσεων» (δηλαδή η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι των επτά κρατών που είχαν επωμιστεί το ζήτημα της ασφάλειας), ενώ γνώριζαν ότι αυτό ούτως ή άλλως δεν ήταν νόμιμο, αναζήτησαν και βρήκαν έναν άλλο τρόπο να ενεργοποιηθεί αυτό το λογισμικό της Ericsson, παρακάμπτοντας την κανονική διαδικασία.
5 Δεν έχει αποδειχτεί αν στελέχη των εταιρειών (και εν προκειμένω της Vodafone και της Ericsson) γνώριζαν την πραγματοποίηση αυτής της «παράκαμψης». Ωστόσο είναι ελάχιστα πειστικός ο ισχυρισμός, στον οποίο επέμενε ο κ. Κορωνιάς κατά την εξέτασή του από την Επιτροπή της Βουλής (9 και 10.3.2006), ότι δηλαδή η εταιρεία του δεν γνώριζε καν τη δυνατότητα του ήδη εγκατεστημένου λογισμικού της Ericsson (version 9.1) να πραγματοποιεί συνακροάσεις εφόσον ενεργοποιηθεί.
6 Προτού ενημερώσει την κυβέρνηση, η Vodafone απομάκρυνε το παρείσακτο λογισμικό, με αποτέλεσμα να χαθούν τα ίχνη των υποκλοπέων. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Βουλγαράκης έσπευσε εξαρχής να εξάρει τον κ. Κορωνιά για την υπεύθυνη στάση του.
7 Το Προεδρικό Διάταγμα 47 που επιτρέπει τις νόμιμες συνακροάσεις εκδόθηκε στις 10.3.2005, την ημέρα δηλαδή που ο κ. Κορωνιάς ενημέρωσε τον κ. Αγγέλου και τον κ. Βουλγαράκη για τις υποκλοπές. Στο άρθρο 6 ορίζεται ότι «σε περίπτωση που το τηλεπικοινωνιακό σύστημα ενός παρόχου διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό και το λογισμικό που απαιτείται για την άρση του απορρήτου, ο πάροχος υποχρεούται να τα ενεργοποιεί όταν του ζητείται από την αρμόδια αρχή».
8 Η τελική πρόταση του Ειδικού Εφέτη Ανακριτή Πάνου Πετρόπουλου (466/24.7.2007) θεωρεί ότι πρέπει να απαλλαγούν από τις υποψίες στελέχη της Vodafone και της Ericsson στην Ελλάδα, διότι «στερούνται των αναγκαίων γνώσεων», αλλά δεν παραλείπει να αναφέρει ότι υπάρχει μια άλλη εταιρεία, η Intracom, «η οποία κατόπιν συμβάσεως μετά της Ericsson παράγει εις την Ελλάδα υπεργολαβικώς λογισμικόν εις γλώσσαν PLEX». Βέβαια και η Intracom απαλλάσσεται, διότι το λογισμικό της περιορίζεται σε περιοχές «άσχετες προς το υποσύστημα RES, δηλαδή προς το σχετικόν σύστημα νομίμων συνακροάσεων, το οποίον παράγεται εις την Ιταλίαν». Εκείνο που εκπλήσσει σ’ αυτή την εισαγγελική πρόταση είναι η διαβεβαίωση ότι «η Vodafone ετήρει σχολαστικές διαδικασίες ασφαλείας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Ερευνες του Ιού για την υπόθεση των υποκλοπών:
«Η σκιά της κυρίας Τάουνσεντ» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 14.5.2006)
Ο ρόλος της ελληνοαμερικανίδας υπεύθυνης ασφαλείας του Λευκού Οίκου στις συζητήσεις για τη «θωράκιση» των Ολυμπιακών Αγώνων.
«Η κυρία επί των κοριών» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 21.5.2006)
Οι αντιδράσεις της κυβέρνησης στις αποκαλύψεις.
«Το λόμπι των υποκλοπών» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 29.4.2007)
Νέα στοιχεία για την ελληνοαμερικανική διάσταση της υπόθεσης και τη συγκάλυψη.
«Οι υποκλοπές, ο υπουργός και οι ΗΠΑ» («Ελευθεροτυπία», 13.12.008)
Η αποστολή Βουλγαράκη στο FBI και τη CIA μετά την επίσκεψη Κορωνιά. Οι στενές επαφές με τους αρμόδιους ασφαλείας των ΗΠΑ και η πρόταση του έλληνα υπουργού να ιδρυθεί στην Ελλάδα «αντιτρομοκρατικό» κέντρο.
«Πράξη 19 υπουργικού συμβουλίου της 14/7/04» (ΦΕΚ, 131, 15/7/04)
Κάτω από την πίεση της στιγμής το υπουργικό συμβούλιο αποφασίζει ότι «σε έκτακτες περιπτώσεις, εντελώς επείγουσας ανάγκης αντιμετώπισης κινδύνου σε βάρος της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι δυνατόν να λαμβάνεται απόφαση από μόνο τον υπουργό Δημόσιας Τάξης». Η εκτελεστική εξουσία, δηλαδή, μετατράπηκε «για λόγους ασφαλείας» σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ
Ιστότοπος με στοιχεία από την πορεία της δικαστικής διερεύνησης για το θάνατο του Κώστα Τσαλικίδη. Ημερολόγιο των γεγονότων, ανακοινώσεις και συλλογή δημοσιευμάτων.
Category: Αποκαλύψεις