ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΑ ΕΡΓΑΤΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΟΥΛΕΨΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΤΑ ΦΡΑΟΥΛΟΧΩΡΑΦΑ
«Μόνο που δεν μαστιγώνουν»
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ : http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/04/2013&id=359651
«Το μόνο που δεν έχουν χρησιμοποιήσει ακόμη είναι μαστίγιο»… Μ’ αυτές τις λέξεις περιγράφει Ελληνας ο οποίος δούλεψε για μικρό χρονικό διάστημα στα φραουλοχώραφα όπου πυροβολήθηκαν οι μετανάστες την περασμένη εβδομάδα.
Αν οι μαρτυρίες των ίδιων των μεταναστών για τις συνθήκες εργασίας τους παρουσιάζονται ενδεχομένως -υπό το φόβο των απειλών- κάπως πιο εξωραϊσμένες, η αφήγηση του Κ.Κ. (σ.σ. τα στοιχεία είναι στη διάθεση της εφημερίδας) από την εμπειρία του ως εργάτη γης στα θερμοκήπια της Ηλείας προκαλεί ανατριχίλα. Δεν θυμίζει απλώς αλλά παραπέμπει στις συνθήκες εργασίας πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Ούτε νερό
Δούλεψε περίπου ένα μήνα και στη συνέχεια εκδιώχθηκε, καθώς, όπως εξηγεί, «βασική επιδίωξη των ιδιοκτητών είναι να έχουν ξένους, κυρίως από το Μπανγκλαντές και το Πακιστάν, και ει δυνατόν χωρίς χαρτιά, προκειμένου να εκβιάζονται πιο εύκολα και φυσικά για να μην τους παρέχουν όλα όσα δικαιούνται από το νόμο», εξηγεί.
«Δεν ξέρω από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω», προσθέτει: «Αν μου το εξιστορούσαν, θα νόμιζα ότι υπερβάλλουν. Κατ’ αρχήν το μεροκάματο ήταν 22 ευρώ την ημέρα. Από αυτά τους παρακρατούσαν 100 ευρώ μηνιαίως για τη στέγη που τους παρείχαν. Κι όταν μιλάμε για στέγη, εννοούμε τα θερμοκήπια σχήματος τολ στα οποία κάποιοι ζουν με τις οικογένειές τους, έχοντας βρέφη και μικρά παιδιά. Αλλά ίσως αυτό είναι το λιγότερο τελικά. Ο εκβιασμός και ο εκφοβισμός που τους ασκούν είναι τεράστιοι. Κάθε δύο λεπτά, στην κυριολεξία -αυτός είναι ο πραγματικός χρόνος-, ένας ή όλοι μαζί οι επιστάτες μπαίνουν μέσα στο χώρο και, χωρίς λόγο, τους βρίζουν και τους φωνάζουν άγρια. Δεν είναι οι προσβλητικές κουβέντες μόνο. Είναι ο τόσο απάνθρωπος τρόπος που φέρονται, και ειλικρινά μερικές φορές δεν υπάρχουν λέξεις για να το περιγράψει κάποιος. Τους φοβίζουν επίσης ότι θα τους διώξουν δίχως πληρωμή, ενώ η καταγγελία στην αστυνομία είναι μόνιμη απειλή. Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε ανθρώπους που δουλεύουν δίχως να σταματούν λεπτό, σε θερμοκρασίες που το καλοκαίρι ξεπερνούν τους 50 βαθμούς μέσα στα θερμοκήπια. Δεν έχω δει πραγματικά στη ζωή μου τόσους ανθρώπους απελπισμένους, που δέχονται και υπομένουν τα πάντα».
Για νερό και φαγητό ούτε συζήτηση. «Ακούγεται τρομερό, αλλά δεν τους παρέχουν πόσιμο νερό! Τους επιτρέπουν να πιούνε μόνο από τις γεωτρήσεις, νερό ακατάλληλο, γεμάτο φυτοφάρμακα. Εννοείται ότι στο επτάωρο ή οκτάωρο που δουλεύουν δεν υπάρχει διάλειμμα. Πρέπει να σας πω επίσης ότι αυτού του τύπου οι «εργασιακές συνθήκες», αν μπορεί να τις πει κανείς έτσι, είναι καθεστώς στις περισσότερες ιδιοκτησίες φράουλας στην περιοχή. Δεν είναι η σκληρή τακτική ενός ή δύο εργοδοτών, και συμβαίνει με την ανοχή των τοπικών παραγόντων. Ολοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στα φραουλοχώραφα. Απλώς περισσεύει η υποκρισία».
Category: Αποκαλύψεις, Δικαιώματα, Χωρίς κατηγορία
