Ο ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΡΑΚΑΣ
ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
Μια φορά κι ένα καιρό συναντήθηκαν σε μια χωματερή σκουπιδιών ο τοκογλύφος και ο κόρακας !
Είχαν πάει εκεί ο καθένας για διαφορετικό λόγο. Ο μεν κόρακας για να τσιμπολογήσει κανένα ψοφίμι και να ξεγελάσει την πείνα του, ο δε τοκογλύφος για να συναντήσει τους ανθρώπους των σκουπιδιών . Κάποιους βρωμερούς αρουραίους που εκτός από τα σκουπίδια είχαν μάθει να ροκανίζουν και κολλαριστά χαρτονομίσματα .
– «Ρε συ πως κατάφερες κι έγινες από το πουθενά τόσο πλούσιος με εξοχικά , αυτοκίνητα , ακίνητα και τρελές καταθέσεις ; Πού βρήκες ρε κουφάλα τα χρήματα και έκανες τρελές αγορές σε καιρό οικονομικής κρίσης με ένα μισθό ; Πώς τα κατάφερες να γίνεις πάμπλουτος μέσα σε λίγα χρόνια ;» – ρώτησε ο πεινασμένος κόρακας τον τοκογλύφο .
– « Εχω τα τυχερά μου κι εγώ κύριε κόρακα…Τι νομίζεις ότι πάω με τον σταυρό στο χέρι; Εντάξει μπορεί να δείχνω προς τα έξω το προφίλ του αγωνιστή αλλά μέχρι εκεί …Άλλο μπίζνες και άλλο αγώνας. Οι καιροί είναι πονηροί και πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον μας . Γι αυτό κι εγώ μαζεύω ότι μπορώ… και συναλάσομαι ακόμα και με τους αρουραίους που βόσκουν εδώ στα σκουπίδια» – απάντησε ψυχρά ο τοκογλύφος .
– « Και η ιδεολογία σου ; Οι αγώνες ; Τα πιστεύω σου ; Που πήγαν όλα αυτά ρε τοκογλύφε; Μα καλά δεν νοιώθεις τύψεις που κάνεις συναλλαγές με τους αρουραίους και τα λοιπά τρωκτικά;» – είπε ο πεινασμένος κόρακας και τσιμπολόγησε ένα μικρό κομμάτι κρέας από μια σακούλα σκουπιδιών .
– « Ποια ιδεολογία και μαλακίες ρε κόρακα…; Ακόμα εκεί έχεις μείνει εσύ ; Εχω το μέλι στα χέρια μου και μου λες να το μοιράζω δίχως να το δοκιμάζω ; Αυτά είναι για τους ονειροπόλους και τα κορόϊδα σαν εσένα …και τους άλλους. Εγώ κάνω τις δουλίτσες μου μια χαρά και σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να έχω την δική σου κατάληξη . Εσύ τσιμπολογάς ψοφίμια για να ξεγελάσεις την πείνα σου αλλά εγώ όμως τρώω στα καλύτερα εστιατόρια , έχω πανάκριβα αμάξια , έχω εξοχικά , βίλες , σπίτια και είμαι μια χαρά.» – απάντησε ο τοκογλύφος .
– «Και με τους αρουραίους των σκουπιδιών τι γίνεται ; Τι σχέσεις έχεις εσύ ένας πλούσιος καλοφαγάς αγωνιστής με τους ποντικούς;» – ρώτησε το κοράκι .
Κάτι πολύχρωμα παπαγαλάκια που λιάζονταν στα ψηλά κλαδιά των δένδρων που βρίσκονταν δίπλα από την χωματερή , άρχισαν να τιτιβίζουν δαιμονισμένα και να ξεκαρδίζονται στα γέλια …
– « Ρε ηλίθιε κόρακα τι ρωτάς τον τοκογλύφο ; Δεν το ξέρεις ότι ο Μεγάλος Αρουραίος του σκουπιδότοπου , κάνει το κουμάντο , μοιράζει παντού «λάδι» τα τελευταία χρόνια και ότι από αυτό λαδώνονται οι πάντες ; » – φώναξε ένα από τα παπαγαλάκια .
– « Τελικά ρε τοκογλύφε είσαι μεγάλη κουφάλα και δεν σε είχα καταλάβει τόσα χρόνια . Κατάφερες με τις μαλαγανιές σου να τους ξεγελάσεις όλους , μαζί κι εμένα . Όμως να θυμάσαι ότι κάποια μέρα , όλες αυτές οι μπίζνες και οι βρομιές που κάνεις με τον Μεγάλο Αρουραίο και τα άλλα τρωκτικά θα αποκαλυφθούν και τότε …μαύρο φίδι που σε έφαγε , εσένα και τους κολλητούς σου Δεν πρόκειται να σας σώσει κανένας…» – είπε δυνατά ο κόρακας και με ένα τίναγμα των φτερών του χάθηκε πίσω από τα ψηλά δένδρα.
– « Μεγάλο γλέντι θα έχουμε οέο …όπου να ναι , με τον Μεγάλο Αρουραίο…» –
άρχισαν να τραγουδούν σκασμένα στα γέλια … όλα μαζί τα παπαγαλάκια πάνω στο δένδρο. –
*** Οποιαδήποτε ομοιότητα του παραμυθιού με πρόσωπα , γεγονότα η καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική .
–
Category: Αμακιγιάριστα, Αποκαλύψεις, Αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη, Δικαιώματα, Ελευθεροτυπία, Ζώα, Κομπίνες, Πολιτική, Τύπος, Χωρίς κατηγορία
