ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΙ ΔΥΟ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Οι γκρίζες ζώνες τής υπόθεσης Τσαλικίδη
Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ
Οι σοβαρές ιατροδικαστικές παραλείψεις και τα εγκληματικά κενά της αυτοψίας στην υπόθεση θανάτου του στελέχους της Vodafone, Κώστα Τσαλικίδη, που «έκλεισε» από τις αρμόδιες αρχές ως «αυτοκτονία διά απαγχονισμού», αν και «συνδέεται αιτιωδώς με το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών», αναδεικνύονται πλέον και από τις δύο εκθέσεις που συνέταξαν μελετώντας επισταμένως όλα τα ευρήματα οι τεχνικοί σύμβουλοι της οικογένειας του εκλιπόντος.
Ο Κώστας Τσαλικίδης Σύμφωνα μάλιστα με το συμπέρασμα του καθηγητή Ιατροδικαστικής Steven Karch, μέλους της Ενωσης Ιατροδικαστών των ΗΠΑ και του Βασιλικού Κολεγίου Εγκληματολογίας του Λονδίνου, «η θέση του σχοινιού συνάδει περισσότερο με στραγγαλισμό παρά με απαγχονισμό».
«Σκηνοθετημένη»
Κι αυτό γιατί «στις περιπτώσεις του στραγγαλισμού η αύλακα, όπως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση, κυκλώνει το λαιμό χωρίς να έχει κλίση προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Επίσης το σημείο της συγκλίνει προς την περίπτωση του στραγγαλισμού».
Βάσει αυτών των εκθέσεων, η οικογένεια του Κώστα Τσαλικίδη, που από την πρώτη στιγμή μιλούσε για «σκηνοθετημένη αυτοκτονία του μάρτυρα που εντόπισε τη διενέργεια των υποκλοπών», καθώς ο άνθρωπός τους βρέθηκε νεκρός μετά την αποκάλυψη ύπαρξης παράνομου λογισμικού υποκλοπής συνομιλιών, ζητούν τώρα την εκ νέου διερεύνηση της υπόθεσης ως ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως, που σχετίζεται με το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Πρόσφατα προέκυψαν νέα σοβαρά στοιχεία για το σκάνδαλο, που καταδεικνύουν ότι πρόκειται για υπόθεση καθαρής κατασκοπίας.
Παράλληλα με το αίτημα της ανάσυρσης της δικογραφίας για το θάνατο Τσαλικίδη, οι νομικοί παραστάτες της οικογένειας (Νίκος και Ζωή Κωνσταντόπουλου και Φραγκίσκος Ραγκούσης) θα απαιτήσουν να λάβουν από τη Vodafone τα αρχεία του νεκρού, τα οποία θεωρούν ότι παρακρατούνται παρανόμως.
Τι λένε όμως οι δύο ιατροδικαστικές εκθέσεις;
Σύμφωνα με τον Steven Karch, που μελέτησε όλα τα στοιχεία της δικογραφίας:
– Η ιατροδικαστική έκθεση και η έκθεση αυτοψίας αναφέρουν ότι η αύλακα στο λαιμό του Τσαλικίδη έχει κατεύθυνση προς τα πάνω, καθώς και ότι ο θάνατός του ήταν ακαριαίος, εξαιτίας της ταυτόχρονης πίεσης στις καρωτίδες. Αυτό όμως δεν προκύπτει από τις φωτογραφίες, όπου η αύλακα εμφανίζεται παράλληλη με τους ώμους, ενώ η πίεση στις καρωτίδες δεν συνάδει με το χρώμα του προσώπου του νεκρού στις φωτογραφίες.
– Ο κόμπος στο σκοινί του απαγχονισμού είναι αρκετά περίπλοκος και δεν συνηθίζεται να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αυτοκτονίας.
– Δεν υπάρχουν σημάδια στο κορμί, εκτός από την αύλακα στο λαιμό, γεγονός που είναι ύποπτο καθώς στον απαγχονισμό σημειώνονται ακούσιοι σπασμοί.
Ακόμη ο καθηγητής επισημαίνει τις εξής σημαντικές παραλείψεις:
– Δεν έχουν σημειωθεί βασικά στοιχεία στις εκθέσεις, όπως το ύψος και το βάρος του νεκρού, δεν ελήφθη θερμοκρασία του σώματος, δεν έγινε καμία προσπάθεια -όπως τουλάχιστον προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας- να προσδιοριστεί η ώρα θανάτου. Δεν ελήφθη δείγμα ινών από το σκοινί, ούτε δείγμα ιστών προς έρευνα.
Συμπεράσματα;
– Το χρώμα του προσώπου είναι κανονικό, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος είχε επέλθει πριν από το κρέμασμα, δεν υπήρχε συγκέντρωση αίματος στα κατώτερα σημεία του σώματος και η απουσία αυτή αμφισβητεί έντονα τη θεωρία του απαγχονισμού, το σημάδι της αύλακας είναι σε θέση που συνηγορεί περισσότερο υπέρ του στραγγαλισμού παρά αυτοκτονίας… δεν υπάρχουν σημάδια και εκδορές στο λαιμό, τα οποία παρατηρούνται όταν τα θύματα αυτοκτονούν διά απαγχονισμού, ούτε υπάρχουν τραυματισμοί μαλακών μορίων… Κατόπιν αυτών θα πρέπει να ερευνηθεί το ενδεχόμενο της δολοφονίας.
Από την πλευρά του, ο έτερος τεχνικός σύμβουλος, καθηγητής Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Θεόδωρος Βουγιουκλάκης, επισημαίνει ότι «από τη μελέτη των στοιχείων της δικογραφίας δεν διακρίνονται ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σημεία που να οδηγούν με ασφαλή τρόπο προς τη μία ή την άλλη εκδοχή».
Καθώς:
– Παραμένουν αδιευκρίνιστα σημαντικά στοιχεία, όπως είναι η ύπαρξη αιμορραγικών διηθήσεων στο σημείο εντόπισης της αύλακας, όπως και η διάταξη της αύλακας ως προς τον επιμήκη άξονα του λαιμού.
– Δεν αναζητήθηκαν τα ευρήματα που θα διέκριναν εκ του ασφαλούς την εν ζωή από μια μετά θάνατο απαιώρηση του σώματος.
– Η εικόνα του προσώπου δεν συνάδει με τον απαγχονισμό και συν τοις άλλοις δεν παρατηρείται προβολή της γλώσσας του έρκους των οδόντων, που αποτελεί στοιχείο απαγχονισμού.
Ελλειψη αυτοψίας
Προβληματισμό δημιουργεί και η παντελής έλλειψη κακώσεων που να προκλήθηκαν κατά την περίοδο των σπασμών από την πρόσκρουση του σώματος σε κάποια αμβλεία επιφάνεια.
«Συμπερασματικά η έκφραση γνώμης με βάση τα σχετικά έγγραφα και το φωτογραφικό υλικό και λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος της παντελούς έλλειψης της ιατροδικαστικής αυτοψίας του χώρου του συμβάντος δεν είναι δυνατή, αφού δεν διακρίνονται χαρακτηριστικά σημεία που να επιβεβαιώνουν με ασφαλή τρόπο την εκδοχή της αυτοκτονίας και να αποκλείουν εκείνη της ανθρωποκτονίας». *