ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ …
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΟΥΣΣΗ
Αρχισαν, λοιπόν, όλοι να πιπιλάνε την καραμέλα της «τρομοκρατίας» στην Ελλάδα, μιλώντας μετά βεβαιότητας ότι η πιτσιρικοπαρέα των «Πυρήνων της Φωτιάς», που στην αρχή πέταγε κάτι…γκαζάκια και μετά κάτι αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς, είναι μία σκληρή και επικίνδυνη τρομοκρατική οργάνωση.
Προσωπικώς, πιστεύω, ότι οι «πυρήνες» έχουνε τόση σχέση με την τρομοκρατία όση ο Φάντης με το Ρετσινόλαδο και βέβαια ότι, αποτελούν «μία τρίχα από τα αρχίδια» ακραιφνών τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως ο ΕΤΑ στην Ισπανία, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία, η Ομάδα «Μπάαντερ-Μάϊνχοφ» στην Γερμανία και η ελληνική 17Ν, στην αρχική και ορίτζιναλ έκδοση της και όχι η μετέπειτα «ντεμέκ» των Γιωτόπουλου-Κουφοντίνα.
Αυτοί, λοιπόν, οι επικίνδυνοι, κατά τις αρχές, «τρομοκράτες», αντί να κάνουν καμιά απαγωγή ευπόληπτου επιχειρηματία, να τουφεκισουνε κάνα καριόλη που έχει συγκεντρώσει απάνω του όλο το μίσος της κοινωνίας, να ανατινάξουνε καμια κλούβα των ΜΑΤ ή να εκτελέσουνε τους μπάτσους-δολοφόνους του Καλτεζά ή του Γρηγορόπουλου, συνομιλούσαν από την φυλακή, με έναν παπάρα σύμβουλο του υπουργού, για το πότε η κυβέρνηση των αριστεροχριστιανιστών, θα ψηφίσει νόμους για να την βγάλουνε…πίπα.
Κανένα μέλος, όμως, από τις προαναφερθείσες «τρομοκρατικές» οργανώσεις του εξωτερικού, δεν ακούσθηκε ποτέ ότι συνομιλούσε με τους εκπροσώπους της εξουσίας, προκειμένου να επιτύχει καλύτερους όρους κράτησης ή διαβίωσης, ακόμη και όταν έλιωνε στα λευκά κελιά και στην απομόνωση.
Παραφράζοντας, εντέλει, την γνωστή ρήση, θά λεγα ότι η Ελλάδα έχει κι αυτή την «τρομοκρατία» που της αξίζει.
Μία ρουφιανοπαρέα, δηλαδή, που αρέσκεται να χαρακτηρίζεται ως «τρομοκρατική», την ίδια ώρα που συναγελάζεται με την εξουσία και χρησιμοποιείται κατά το δοκούν απο δαύτηνε.
Το παιχνίδι, ωστόσο, που παίζεται τώρα με τους ντεμέκ «τρομοκράτες» είναι πολύ σοβαρό και με άγνωστες, μέχρι στιγμής, παρελκόμενες επιπτώσεις, σε μία καταχρεωμένη χώρα, οι πολίτες της οποίας έχουνε παραγίνει δεκτικοί στην κατάπωση «τρομοκρατικών σεναρίων» και οι περισσότεροι από τους οποίους, έχουνε την ρουφιανιά, τον δοσιλογισμό, τον παρτακισμό και τον ωχαδελφισμό στο DNA τους.
Και βέβαια, δεν μπορεί να αφεθεί η τράπουλα για το μοίρασμα των χαρτιών στα χέρια ενός Πανούση, ενός Ρουμπάτη και ενός Παρασκευόπουλου και πολύ περισσότερο, στα χέρια των σαϊνιών της CIA που, επαναλαμβάνω, έχουνε πιάσει μόνιμο στασίδι στα γραφεία της εν Ελλάδι «αντιτρομοκρατικής»
Αυτά και γράμματα γνωρίζω…
Αύριο πάλι, αν είμαι εδώ μέσα.
Category: Αποκαλύψεις, Αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη, Δικαιώματα, Ελευθεροτυπία, Επώνυμες απόψεις, Πολιτική, Τύπος, Χωρίς κατηγορία
