26 χρόνια από την δολοφονία του Αμαλιαδίτη καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΏΝ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΩΤΗΡΩΝ» ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ
ΠΗΓΗ: http://odisseasml.blogspot.gr/2017/01/26.html?spref=fb
26 χρόνια από την δολοφονία του Αμαλιαδίτη καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα
Ηλείος (Αμαλιαδίτης) ο Νίκος Τεμπονέρας
Ηλείος (Αμαλιαδίτης) ο Υπουργός Παιδείας Αμαλιαδίτης Βασίλης Κοντογιαννόπουλος
Ηλείος (εκ Ζαχάρως ) ο νομάρχης Αχαΐας Ν. Τάγαρης, που κινητοποίησε τις ομάδες δολοφόνων
Ημέρα μνήμης, καθώς τα μεσάνυχτα συμπληρώθηκαν 26 χρόνια από την άγρια δολοφονία του αριστερού καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από στελέχη της ΟΝΝΕΔ Πάτρας .
Ένα τέταρτο του αιώνα μετά, τα γεγονότα του 1991 παραμένουν ζωντανά.
Στις 8 Ιανουαρίου 1991 προς ξημερώματα της 9ης Γενάρη 1991 κι ενώ όλα τα σχολεία στην Ελλάδα βρίσκονταν σε αναβρασμό, ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας έπεφτε νεκρός από χτυπήματα «τυχαίων αγανακτισμένων πολιτών»: του τότε προέδρου της ΟΝΝΕΔ Πάτρας και Δημοτικού Συμβούλου της ΝΔ Γιάννη Καλαμπόκα, και γνωστών στελεχών της ΝΔ και ΟΝΝΕΔ Πάτρας (Μαραγκός, Σπίνος, Γραμματίκας)…
Ο Καλαμπόκας καταδικάστηκε ισόβια για δολοφονία εκ προμελέτης, όμως πολύ λίγα χρόνια αργότερα αφέθηκε ελεύθερος.
Αυτή τη στιγμή βιοπορίζεται ως «έντιμος» πολίτης…
Συμπληρώθηκαν 26 χρόνια από τη δολοφονία του αξέχαστου καθηγητή, που η φωτογραφία του κοντά στον μαυροπίνακα της διδασκαλίας μας υπενθυμίζει ότι έπεσε μαχόμενος για την μόρφωση των παιδιών μας, σε μία εποχή που ο σκοταδισμός της αντιδραστικής Δεξιάς των Κένταυρων και των Ρέιτζερ μας γύριζε πίσω σε εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις.
Ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας, 38 ετών (φίλος, πατριώτης και σύντροφος) τότε είχε δολοφονηθεί από μέλη της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων.
Υπουργός Παιδείας τότε ήταν ο επίσης Αμαλιαδίτης Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, ο οποίος μετά τη δολοφονία του Τεμπονέρα παραιτήθηκε και λίγο μετά προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ…
Ο τότε υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης K. Μητσοτάκη, Βασ. Κοντογιαννόπουλος, παίρνοντας και αυτός τη σκυτάλη των αντιλαϊκών μέτρων, προσπάθησε να κάνει άλλη μια αντιδραστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Τον Νοέμβριο του 1990 ξεκίνησαν οι πρώτες συνελεύσεις, πρώτα στα ΤΕΙ της περιφέρειας, μετά στις σχολές των ΑΕΙ. Μαζικές γενικές συνελεύσεις, συντονιστικά σχολών, συντονιστικά πόλεων, πανελλαδικά συντονιστικά στην Αθήνα για τον συντονισμό και την κλιμάκωση του αγώνα.
Οι καταλήψεις άρχισαν στα μέσα Νοεμβρίου, μέρες Πολυτεχνείου περίπου, πρώτα στην επαρχία. Αρχές Δεκεμβρίου τα περισσότερα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας ήταν κατειλημμένα. Το αίτημα ένα: Να αποσυρθεί το αντιδραστικό πολυνομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου.
Όλα ξεκίνησαν με δυο προεδρικά διατάγματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τα Γυμνάσια (393/1990) και τα Λύκεια (392/1990), διαποτισμένα από μια έντονα αυταρχική, «ελληνοχριστιανική» και πειθαρχική λογική:
➥ επαναφορά της καθημερινής προσευχής,
➥ του ομαδικού εκκλησιασμού και της έπαρσης της σημαίας,
➥ «αναμόρφωση» των μαθητικών κοινοτήτων,
➥ ολοσχερής κατάργηση των αδικαιολόγητων απουσιών
➥ κι επιβολή ενός point system ελέγχου και ποινικοποίησης της συμπεριφοράς των μαθητών.
Η αρχική πάλι πρόβλεψη «ομοιόμορφης ενδυμασίας» των μαθητών αποσύρθηκε μεν μπροστά στη δημόσια κατακραυγή, αναδιατυπώθηκε όμως ως επιταγή «ευπρέπειας και απλότητας στην εμφάνιση», οι λεπτομέρειες της οποίας θα καθορίζονταν με πρόταση του συλλόγου γονέων, απόφαση του συλλόγου διδασκόντων και πάταξη όποιας αμφίεσης κριθεί «σε προφανή δυσαρμονία με το σχολικό περιβάλλον».
Η απάντηση των μαθητών πήρε τη μορφή μιας χιονοστιβάδας καταλήψεων που ξεκίνησαν στις 22 Νοεμβρίου από το Ηράκλειο για ν’ απλωθούν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα. Ένα – ένα τα σχολεία έκλειναν. Χιλιάδες μαθητές, σε κάθε γωνιά της χώρας, έγραψαν τη λέξη «ΚΑΤΑΛΗΨΗ» στις πόρτες των σχολείων τους.
Μια πραγματική έξαρση, με συνελεύσεις και κατειλημμένα σχολεία σε κάθε χωριό, κωμόπολη και μεγάλη πόλη: 1.180 κατειλημμένα σχολεία στις 10/12, 20.000 διαδηλωτές μαθητές στο κέντρο της Αθήνας στις 13/12.
Ο μαθητόκοσμος πλημμυρίζει τους δρόμους φωνάζοντας και τραγουδώντας:
«Το σπίτι μου το άφησα
τη μάνα μου παράτησα
και ήρθα δω ν’ αγωνιστώ
για τη παιδεία που αγαπώ»
«Αυτό το νομοσχέδιο θα γίνει πατσαβούρι,
να πάμε να το τρίψουμε στου υπουργού τη μούρη».
Στην Ηλεία και κάποιοι Ηλείοι
Και στην Ηλεία τεράστιο το κύμα των καταλήψεων.
Κυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας περιμένουν εκτόνωση λόγω εορτών. Όμως, αρκετές καταλήψεις, τόσο στις σχολές ΑΕΙ-ΤΕΙ όσο και σε πάρα πολλά Λύκεια συνεχίζονται στις διακοπές των Χριστουγέννων.
Η κυβέρνηση ανησυχεί, κινείται προς την καταστολή. Η γραμμή τους: να ανοίξουν τα σχολεία με κάθε τρόπο! Συσκέψεις και εγκύκλιοι του ΥΠΕΠΘ προς τους διευθυντές των σχολείων δίνουν οδηγίες για κατασταλτικά μέτρα. Να κοπούν οι αλυσίδες και τα λουκέτα στις πόρτες των σχολείων.
Να παρθούν απουσίες, έστω και στο πεζοδρόμιο του κάθε σχολείου. Να γίνουν «συστάσεις» στους γονείς των καταληψιών μαθητών. Ταυτόχρονα ετοιμάζεται το σχέδιο των «αγανακτισμένων πολιτών», γονείς και «γονείς» που θα κάνουν φασαρίες και επεισόδια έξω από τα σχολεία.
Τα μέτρα καταστολής εφαρμόζονται από το πρωί της 6ης Ιανουαρίου 1991. Στην Πάτρα τα επεισόδια με αγανακτισμένους πολίτες παίρνουν έκταση.
Στην Ηλεία « αγανακτισμένοι πολίτες», μεταξύ αυτών, γνωστοί παράγοντες της πολιτικής και της οικονομικής ζωής του νομού και ορισμένοι εξ αυτών… μετέπειτα προοδευτικοί και εκσυγχρονιστές, μπούκαραν σε σχολεία, έσπασαν πόρτες (αλλά και χέρια παιδιών)…
Στην Αμαλιάδα, ομάδα ΟΝΝΕΔιτών (μεταξύ αυτών και σημερινοί επώνυμοι και με δημόσια αξιώματα στην Ηλεία και στην πόλη της Αμαλιάδας )κατέλαβε το δημαρχείο και προπηλάκισε τον (ΠΑΣΟΚο) δήμαρχο Δημήτρη Ράλλη .
Την τραμπούκικη ενέργεια αυτή των ΟΝΝΕΔιτών της Αμαλιάδας την εκμεταλλεύτηκε ο τύπος της Δεξιάς και ο εκδότης του «Ελεύθερου Τύπου», Δημήτρης Ρίζος (9/1/1991) απηύθυνε κάλεσμα σε ομαδική αυτοδικία :
«Κάποτε θα πρέπει να δραστηριοποιηθούν οι πολίτες αυτής της χώρας. Και να αντιδράσουν απέναντι στους επαγγελματίες μικροπολιτικούς. Εμπρός λοιπόν στον δρόμο που χάραξαν οι πολίτες της Αμαλιάδας. Καταλάβατε ακόμη και τα σπίτια των… Μπαλωμένων!» (Δημήτρης Μπαλωμένος λεγόταν ο τότε πρόεδρος της ΟΛΜΕ).
Όταν το φύλλο έφτασε στα περίπτερα, ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν ήδη νεκρός.
Ο τοπικός τύπος της Ηλείας («Πρωινή» και « Πατρίς»), η μεν πρώτη τηρεί στάση υποστηρικτική των κινητοποιήσεων, η δε ετέρα και αρχαιοτέρα είναι κάθετα αντίθετη, υποστηρίζει τον υπουργό Βασίλη Κοντογιαννόπουλο, παροτρύνει για πρωτοβουλίες ανοίγματος των σχολείων… αυτή που στο site της (http://www.patrisnews.com/…/26-hronia-apo-ti-dolofonia-toy-… ) κάνει υποκριτικό αφιέρωμα, που όμως σε αυτό ξεχνά τις εγκληματικές ευθύνες του παρακράτους την Δεξιάς, τις ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη (πατρός του Κούλη ), του Ηλείου Υπουργού Βασίλη Κοντογιαννόπουλου και τις δικές της ως εφημερίδα…
Ο Ηλείος (εκ Ζαχάρως )νομάρχης Αχαΐας Ν. Τάγαρης, σε συνεργασία με τον κομματικό μηχανισμό της Ν.Δ. στην πόλη και άλλους μηχανισμούς, κινητοποιεί ομάδες «κρούσης» της ΟΝΝΕΔ (τους λεγόμενους «Κένταυρους»).
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της 8ης Ιανουαρίου στη νομαρχία ο νομάρχης Νίκος Τάγαρης ανέπτυξε εκεί τη νέα στρατηγική περί «νομιμότητας» των ανακαταλήψεων, κάνοντας μάλιστα ρητή αναφορά στο σχολικό συγκρότημα Βουδ της Πάτρας.
Ανάλογα σχέδια αναπτύχθηκαν σε παρόμοιες συσκέψεις σε όλη την Ελλάδα όπως στη Θεσσαλονίκη στις 4/1, παρουσία του υπουργού Εσωτερικών Σωτήρη Κούβελα(και αυτός Ηλείος ).
Η δολοφονία
Επικεφαλής των ομάδων αυτών ο τότε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Πάτρας και δημοτικός σύμβουλος της Ν.Δ. Γιάννης Καλαμπόκας και τα γνωστά στελέχη της Ν.Δ. και ΟΝΝΕΔ Πάτρας Μαραγκός, Σπίνος και άλλοι.
Προκλήσεις στην αρχή, με αφισοκολλήσεις στα σχολεία της Πάτρας. Οι ΟΝΝΕΔίτες κολλάνε την αφίσα της Ν.Δ. «Λιγότερα λόγια-περισσότερη δουλειά». Στις 7 Ιανουαρίου τα επεισόδια παίρνουν έκταση σε τουλάχιστον 5 σχολικά συγκροτήματα της πόλης.
Στις 8 Γενάρη από το πρωί το σχέδιο της κυβέρνησης βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Απουσίες στα πεζοδρόμια, αγανακτισμένοι «πολίτες» κυνηγούν μαθητές και χειροδικούν, διευθυντές σχολείων απειλούν. Το κίνημα, οι εργαζόμενοι, ο λαός έξω από τα σχολεία.
Το απόγευμα η ΟΝΝΕΔ Πάτρας ξεκινάει ομαδική «αφισοκόλληση» από το κέντρο της πόλης με στόχο την ανακατάληψη όσων σχολείων γίνεται. Η εντολή είναι να εκδιωχθούν οι καταληψίες μαθητές και να παραδοθούν στους διευθυντές, ώστε να ανοίξουν την επόμενη μέρα.
Ξύλο και επεισόδια στο Πολυκλαδικό Πάτρας, η πρώτη σύρραξη μεταξύ ΟΝΝΕΔιτών και καθηγητών (τα γραφεία της ΕΛΜΕ βρίσκονται στο κτίριο του Πολυκλαδικού).
Οι ΟΝΝΕΔίτες αποχωρούν, συνεχίζοντας προς τα σχολεία στην Τριών Ναυάρχων. Μετά προχωρούν προς το 3ο Γυμνάσιο-Λύκειο στα Ψηλά Αλώνια. Χωρίς πολλά λόγια επιτίθενται και δέρνουν τους μαθητές.
Φτάνουν στον χώρο φοιτητές, δάσκαλοι και σπουδαστές. Δέχονται και αυτοί επίθεση, με ιδιαίτερη βιαιότητα. Τα ραδιόφωνα της πόλης ενημερώνουν για τα γεγονότα.
Κλιμάκιο της ΕΛΜΕ αποφασίζει να μεταβεί στο σχολικό συγκρότημα. Μόλις φτάνει, αντικρίζει τραυματισμένους μαθητές και το σχολείο υπό κατάληψη από την ομάδα τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ. Προσπαθούν να φτάσουν στην πόρτα του σχολείου για να δουν τι συμβαίνει στο εσωτερικό.
Τότε δέχονται τη λυσσαλέα επίθεση των ΟΝΝΕΔιτών. Αλυσίδες, λοστοί, καρέκλες κατεβαίνουν στα κεφάλια τους. Και ξαφνικά μια απόλυτη σιωπή.
Ένας καθηγητής αιμόφυρτος στο έδαφος, δύο ακόμα αρκετά τραυματισμένοι υποχωρούν. Η κατάσταση του ενός είναι σοβαρή.
Μεταφέρεται στο Νοσοκομείο «Αγ. Ανδρέας». Ο Νίκος Τεμπονέρας, μαθηματικός, μέλος του ΕΑΜ (Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο) είναι κλινικά νεκρός. Μεταφέρεται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου. Χιλιάδες κόσμος μαζεύεται έξω από το νοσοκομείο «Αγ. Ανδρέας».
Οι δολοφόνοι διαφεύγουν από την πίσω πλευρά του σχολείου και εξαφανίζονται. Στις 12 το βράδυ μια σιωπηλή πορεία χιλιάδων ανθρώπων κατεβαίνει από το νοσοκομείο προς τη Νομαρχία Αχαΐας.
Το ανακοινωθέν του νοσοκομείου επιβεβαιώνει τα χειρότερα. Ο Τεμπονέρας είναι νεκρός. Μια πολιτική δολοφονία στις 8 Γενάρη 1991.
Συνθήματα στη Νομαρχία, συνθήματα και καβγάς στην αστυνομική διεύθυνση Αχαΐας. «Απόψε σκότωσαν τον Τεμπονέρα», «Ένας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα», «Πιάστε τους δολοφόνους».
Οι επόμενες μέρες χαρακτηρίστηκαν από πραγματικές μάχες στους δρόμους της Πάτρας, αλλά και της Αθήνας.
Η κηδεία του Νίκου Τεμπονέρα μετατράπηκε σε συλλαλητήριο καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής. Το ίδιο τα μεγάλα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στην Αθήνα στις 9, 10 και 11 Γενάρη του 1991. Μάχες στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο, την Ομόνοια και σε άλλα σημεία της Αθήνας.
Η αστυνομία κάνει εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και άλλων χημικών. Στην οδό Πανεπιστημίου τα χημικά της ΕΛ.ΑΣ. πέφτουν μέσα στο κατάστημα «Κ. Μαρούσης», με αποτέλεσμα να καούν 4 άνθρωποι στο κτίριο.
Το κίνημα του 1990-91 ποτέ δεν τελείωσε ουσιαστικά.
Στα μέσα Γενάρη ήρθε η 1η «Καταιγίδα της ερήμου», ο πόλεμος των ΗΠΑ στο Ιράκ. Το πολυνομοσχέδιο αποσύρθηκε μετά την παραίτηση του Κοντογιαννόπουλου και την ανάληψη του ΥΠΕΠΘ από τον Γ. Σουφλιά.
26 χρόνια από την δολοφονία του Αμαλιαδίτη καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, το αίμα του νίκησε τους δολοφόνους του, καταδίκασε το δολοφόνο Καλαμπόκα σε ισόβια και ισόβια ήταν και παραμένει η καταδίκη στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας.
ΥΓ.:
1.
Για την ιστορία, ο δολοφόνος Καλαμπόκας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια και στο εφετείο η ποινή του μειώθηκε. Σήμερα, αφού πέρασε κάποια χρόνια στη φυλακή, κυκλοφορεί και πάλι ελεύθερος.
Από την υπόλοιπη ομάδα των ΟΝΝΕΔιτών, οι περισσότεροι «τιμωρήθηκαν» με μικρές ποινές κάποιων μηνών φυλάκισης. Όλοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και οι περισσότεροι δουλεύουν σε δημόσιες υπηρεσίες.
2.
“Δεν υπάρχει δολοφονία. Η δολοφονία έχει ορισμένα στοιχεία. Θάνατος υπήρξε” Νικόλαος Τάγαρης, νομάρχης Αχαΐας (Ηλείος, ), κατάθεση στην Εξεταστική της Βουλής (16/7/1991).
3.
Ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος εξελέγη το 2000 πανηγυρικά βουλευτής του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ στη Β΄ Αθηνών και το 2003 χρημάτισε υφυπουργός Υγείας της κυβέρνησης Σημίτη.
Category: Αποκαλύψεις, Αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη, Ελευθεροτυπία, Επώνυμες απόψεις, Πολιτική, Τύπος, Χωρίς κατηγορία
