ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 17 ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ
Ιόνιο: SOS για τα δελφίνια
Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
Κραυγή αγωνίας για τη διάσωση των μόλις 17 (!) εναπομεινάντων δελφινιών τού -κατ’ όνομα- πλέον κοινού είδους Delphinus delphis, που ζουν στη θάλασσα του Ιονίου και δίπλα από τα νησιά, εκπέμπουν Ελληνες και Ιταλοί επιστήμονες ζητώντας από την Πολιτεία, έστω και την ύστατη στιγμή, να λάβει άμεσα, ουσιαστικά και δραστικά μέτρα ώστε να αποτρέψει την καταστροφή.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τις τελευταίες τρεις δεκαετίες το συγκεκριμένο είδος δελφινιού, που αφθονούσε πριν από χρόνια, έχει εξαφανιστεί από όλη τη Δυτική Μεσόγειο, εκτός από κάποιο σημείο που βρίσκεται κοντά στο Γιβραλτάρ, όπου κι εκεί όμως υπάρχουν σημάδια ότι ο πληθυσμός τους μειώνεται δραματικά. Σε ό,τι αφορά την Ανατολική Μεσόγειο και ειδικότερα τη χώρα μας, ελάχιστα από τα συγκεκριμένα δελφίνια υπάρχουν στο Ιόνιο, ακόμη λιγότερα στον Κορινθιακό Κόλπο, ενώ υπάρχει κι ένας πληθυσμός που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «υγιής» στο Βόρειο Αιγαίο, στο Θρακικό Πέλαγος, περιοχή που εκτείνεται μέχρι τις Κυκλάδες.
Ο δρ Αλέξανδρος Φραντζής ενώ περιποιείται ένα δελφίνι που εκβράστηκε στη λιμνοθάλασσα ΚοτυχίουΟ Αλέξανδρος Φραντζής, δρ Βιολογικής Ωκεανογραφίας, υπεύθυνος του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», επιστημονικός υπεύθυνος του Ερευνητικού Προγράμματος «Δελφίνια Κορινθιακού Κόλπου» – Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», επιστημονικός υπεύθυνος και συντονιστής του Εθνικού Αρχείου Καταγραφής Εκβρασμών και Παρατηρήσεων Κητωδών, μας εξηγεί: «Πριν από τέσσερις περίπου δεκαετίες, τα κοινά δελφίνια βρίσκονταν και στην Αδριατική και κατέβαιναν στο Ιόνιο. Οταν ξεκινήσαμε τη συνεργασία με κάποιους Ιταλούς συναδέλφους το 1993, τα συγκεκριμένα δελφίνια παρατηρήσαμε ότι ήταν άφθονα στο τμήμα μεταξύ της Λευκάδας, της Κεφαλονιάς, της Ιθάκης, της Ζακύνθου και απέναντι από τις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας και των ακτών της Ηλείας. Από εκείνη τη χρονιά και μετά, με βάση τα στοιχεία του συγκεκριμένου επιστημονικού προγράμματος, διαπιστώθηκε ότι με τα χρόνια σιγά-σιγά ο πληθυσμός των δελφινιών στην εν λόγω περιοχή άρχισε να συρρικνώνεται. Τα δελφίνια που είχαμε παρατηρήσει εκείνα τα χρόνια μεταξύ της Ζακύνθου και της Κυλλήνης δυστυχώς χάθηκαν και σήμερα δεν υπάρχουν. Τότε, είχαμε εκτιμήσει ότι ο πληθυσμός τους ήταν περίπου 250 άτομα. Ομως, η μείωσή τους στη συνέχεια ήταν ραγδαία, κάθετη και αναπάντεχη». Και ο κ. Φρατζής υπογραμμίζει: «Ολοι οι επιστήμονες, οι συνάδελφοί μου, ως βιολόγοι δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι χανόταν μπροστά στα μάτια μας ένας πληθυσμός τόσο γρήγορα, χωρίς να είναι απόλυτα εμφανή τα αίτια. Εκτιμούμε ότι η υπεραλίευση των ελληνικών θαλασσών ειδικά στην περιοχή του Ιονίου, εκεί δηλαδή όπου ζούσαν τα δελφίνια αυτά, εξαφάνισαν την τροφή τους, κυρίως τη σαρδέλα και τον γαύρο, με συνέπεια την απότομη κατάρρευση του πληθυσμού τους». Με βάση τα στοιχεία και τις μετρήσεις των Ελλήνων και Ιταλών επιστημόνων, που έγιναν με τη μέθοδο της φωτοταυτοποίησης, πριν από τρία χρόνια τα δελφίνια αυτά είχαν φτάσει τα 40 περίπου, πριν από δύο χρόνια τα 25 (!) και πέρυσι ήταν μόλις… 17 όλα κι όλα και περιορίζονταν στα νότια της Λευκάδας. Αυτό -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους- σημαίνει ότι σε 3 με 5 χρόνια ο πληθυσμός αυτός των δελφινιών θα έχει διαγραφεί από τον χάρτη και δεν θα υπάρχει πουθενά, σε κανένα σημείο του Ιονίου. Εκτός και αν -πράγμα πολύ δύσκολο- ληφθούν κάποια άμεσα και δραστικά μέτρα από την Πολιτεία.
«Εχουμε ζητήσει εδώ και πολλά χρόνια να τηρείται η ελληνική νομοθεσία σε ό,τι αφορά την αλιεία: η παράνομη αλιεία και η μη σωστή εφαρμογή των χρήσεών της, αλλά και κάποιες ειδικές ρυθμίσεις που δεν εφαρμόζονται. Η απληστία του ανθρώπου να εκμεταλλευτεί τις θαλάσσιες πηγές, πιστεύοντας ότι είναι αστείρευτες, δείχνει καθαρά το λάθος μας. Η εξαφάνιση της τροφής των δελφινιών παρέσυρε δυστυχώς κι άλλα είδη, όπως τους ξιφίες και τους τόνους.Υπάρχει κραυγή αγωνίας όλων των μεσογειακών χωρών σε επίπεδο διεθνών συμφωνιών για την προστασία των κητωδών. Εχουμε ήδη ειδοποιήσει τους αρμόδιους και τους έχουμε ενημερώσει για τα σχετικά προβλήματα που υπάρχουν. Η διεθνής επιστημονική επιτροπή έχει κρίνει ότι η συγκεκριμένη περιοχή του Ιονίου θα πρέπει να προστατευτεί εδώ και πέντε χρόνια. Δυστυχώς, στη χώρα μας η κραυγή αγωνίας δεν έχει ακόμα εισακουστεί. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στο ΥΠΕΧΩΔΕ που είναι ευαίσθητοι σε αυτό το ζήτημα, αλλά δεν έχουν καμία ουσιαστική δύναμη για να κάνουν κάτι», λέει στην «Ε» ο κ. Φραντζής και τονίζει: «Κάθε φορά που εξαφανίζεται ένα είδος ή ένας πληθυσμός από μια περιοχή του πλανήτη, δεν είναι απλώς ότι ραγίζει η καρδιά των επιστημόνων: αυτός ο πληθυσμός για να δημιουργηθεί πέρασαν εκατομμύρια χρόνια, ενώ η φύση έκανε εκατομμύρια πειράματα στην εξέλιξη αυτών των χρόνων για να καταλήξει και να τον τοποθετήσει στη θέση του. Οταν εμείς τον εξαφανίζουμε, τον εξαφανίζουμε για πάντα. Αυτά τα πειράματα δεν μπορούν να επαναληφθούν ούτε με φυσικό ούτε με τεχνητό τρόπο. Συνεπώς, η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Και όσο δεν τον καταλαβαίνουμε, τότε θα τον παρατηρούμε να αρχίζει να επηρεάζει και τη ζωή του ανθρώπου. Θα βρεθούμε προ μεγάλων εκπλήξεων, αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία ως κοινωνίες, ως κράτη, ως πολιτείες και ως πολιτικές δυνάμεις που κυβερνούν αυτές τις κοινωνίες.
nodaros@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 03/07/2007
Category: Αποκαλύψεις
